ik heb een vriend, ik ken hem al jaren.
de laatste jaren hebben we veel contact via facebook en ik ben al een paar keer bij hem geweest.i
vorig jaar is zijn vader gestorven. en ik was er altijd voor hem. hij belde veel om zijn hart te luchten en ik luisterde altijd. vorig jaar in augustus: we spraken af om samen naar de kermis bij mij in de buurt te gaan (hij woont maar een kwartiertje van bij mij). wat hij zelf had voorgesteld die dag dat we afgesproken hadden kwam hij niet opdagen en liet hij niks weten enkele dagen daarna stuurde hij weer en deed alsof er niks gebeurd was. dus ging ik er niet verder op in en heb ik het gelaten voor wat het was. dit jaar in februari is mijn opa overleden. de dag voor zijn begrafenis belde hij mij. ik vroeg als hij mee wou komen naar de begrafenis omdat ik anders niemand had daar. hij zei ja ik kom om 8 uur naar jou. dus de volgende dag zorgde ik dat ik om 8 uur klaar stond. maar om half 9 was hij er nog niet en daarna nog niet ik ben dan maar door gegaan naar de begrafenis en had dus geen tijd om te vragen waar hij was.
op de begrafenis vroeg iedereen waar hij was want ze wisten dat hij ging komen.
dus moest ik uitleggen dat hij niet was komen opdagen. een 2tal weken hoorde ik weer niks van hem en ik was te teleurgesteld om hem iets te sturen. 2 weken later stuurde hij weer alsof er niks gebeurd was. maar ik was boos dus negeerde ik hem een paar dagen. daarna zei hij wel sorry maar geen uitleg. dat was de 2de keer dat hij mij liet staan. zo een 3 weken gelden belde hij mij ineens hij was op cafe geweest met zijn vrienden dus was hij een beetje dronken maar hij wist nog alles wat hij zei. hij zei sorry voor alles en dat hij in februari niet was gekomen omdat het hem aan zijn vader deed denken. en hij zei dat hij meer voor mij voelde dan enkel vriendschap. ik zweeg even omdat ik overdonderd was dus zei hij denk er maar eens over na. we legde af en de dag daarna stuurde ik hem om te vragen of hij meende wat hij gisteren zei en hij zei ja alles. ik zei ik wil dat wel proberen maar hij antwoorden dan moeten we eerst even praten dus spraken we af die zaterdag. op vrijdag belde hij mij om verder af te spreken hij zou naar mij komen en zou mij een bericht sturen als hij vertrok bij zijn thuis. die zaterdag om half 13 kreeg ik een spraakbericht dat hij niet kon komen omdat hij moest werken. maar hij was de hele dag nog online op facebook. sinds die dag negeert hij mij compleet ik heb nog een paar keer gestuurd en zelfs gevraagd of hij boos op mij was hij las het wel maar antwoorden niet
maar op facebook deelt hij teksten over dat je niet iedereen moet vertrouwen enzo en ik ben bang dat ik iets verkeerd heb gedaan maar ik zou niet weten wat toen ik het bericht op Facebook las heb ik hem een privé bericht gestuurd met ik wil wel praten maar jij precies niet met mij. weer las hij het en antwoord hij niet. ik snap het niet eerst zegt hij dat hij mij niet kwijt wil en mij niet wil kwetsen enzo en nu dit. ik weet niet meer wat ik moet doen. mijn ouders zeggen dat ik hem moet laten vallen. maar dat is zo moeilijk ik ken hem al jaren en ik ben ook op hem verliefd geworden dus dat hij mij blijft negeren doet mij zoveel pijn.
wat zouden jullie doen? alvast bedankt
Ik snap je, het is moeilijk, maar je ouders hebben gelijk, je moet hem laten vallen. Het lijkt me dat hij zijn leven niet volledig op orde heeft, maar hij mag niet spelen met jouw gevoelens. Het is op dit moment heel toxic voor jou, dat denk ik dat je zelf door hebt, probeer hem te laten gaan.
Eventueel bel je nog eens om alles goed uit te praten, maar zorg vooral dat hij stopt met het spelen met jouw gevoelens. Ofwel houdt hij van je, ofwel niet. Iemand die je negeert, houdt volgens mij niet (genoeg) van je.
Dag Snoezige Schrijver,
volgens mij heeft de vriend die je beschreef door het verlies van zijn vader vertrouwensproblemen ontwikkeld. (ik kan volledig verkeerd zijn maar het patroon van telkens teruggetrekken doet me denken aan mezelf, daarmee). vooral omdat hij zijn ware gevoelens voor jou zei toen hij dronken was. ik weet dat dit moeilijk kan zijn voor jou dus ik weet niet in welke mate je daar zelf klaar voor bent maar mijn advies zou zijn: eerlijk tegen hem zeggen: "ik ben er voor je, je kunt jezelf zijn bij mij, ik wil praten met je als je dat wilt. als je even afstand wilt, is dat ook goed. maar ik zou zo graag een beetje duidelijkheid willen. we kunnen het laten rusten maar ik hoop dat je weet dat ik om je geef."
ik zou hem niet gewoon direct "laten vallen" omdat ik denk dat dit zijn vertrouwensproblemen eigenlijk nog een beetje erger maakt.
ik hoop het beste voor jullie allebei!
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
ik zou hem maar laten vallen, als hij nu al zo is... wat zou het dan in relatie zijn?