Hallo,

Je schrijft dat je vriendin een fetisj heeft die jij niet leuk vindt. Ik denk niet dat je ervoor kunt zorgen dat ze niet meer opgewonden raakt van luiers. Wel wil ik je op het hart drukken dat je niets moet doen wat jij niet wil doen. Ik zou je willen aanraden om er met je vriendin over te praten. Vertel haar dat je begrijpt dat zij er opgewonden van wordt, maar dat jij zulke dingen liever niet doet. Zo weet zij ook hoe je erin staat, en kunnen jullie samen naar een oplossing zoeken waar jullie je allebei fijn bij voelen. Probeer tijdens dit gesprek rustig en respectvol te blijven, maar zeg wel duidelijk wat jij fijn vindt en wat jij niet fijn vindt. Ik wil nogmaals benadrukken dat je alleen maar dingen moet doen waar je je comfortabel bij voelt. Als je vriendin iets wil, en jij niet, dan moet je het niet doen.

Ik hoop dat mijn bericht je wat geholpen heeft! Veel success.
Liefs,
Een J-Aweller ?

Hey J-Awel

bedankt voor jouw reactie.

Ik bedoel dat ik het vooral niet tof vind dat mijn lief iets met die luiers heeft.
Dat ik er mijn sperma in moet spuiten of dat ze wil dat ik er een beetje in poep vind ik raar maar op zich heb ik daar geen last van.
Ik heb daar niks mee dus ik vind dat niet echt fijn maar ook niet echt vervelend. Alleen raar.
Dat is dus niet echt mijn probleem.

Het feit dat zij het leuk vindt om een luier aan te doen en die dan ook te gebruiken vind ik eigenlijk niet tof.
Of ze die dan droog aan doet of met al iets in (mijn sperma of poep) maakt niet heel veel verschil uit.

Ik zou liefst hebben dat ze dit gewoon niet meer doet.

Ik bedoel maar: ik vind het echt weird dat ze in haar luier staat te poepen terwijl we aan het muilen zijn.
Ik weet het: ook daar heb ik niet echt veel last van maar ik vind het wel heel raar.
Ik merk het ook alleen maar omdat ik het aan haar gezicht zie. Ze wordt altijd op een bepaalde manier een beetje rood in haar gezicht als ze poept.

Ik kan niet goed begrijpen dat zij (of eender wie) daar opgewonden van wordt. Accepteren misschien, maar begrijpen? Niet echt ...
Ik zou gewoon echt graag hebben dat ze dat niet meer doet.

Ik zou ditchen
Grts
breekbare perd

Tja ieder heeft zo z'n ding, Ik zou het persoonlijk niet erg vinden als ze maar eerlijk is. iedereen heeft wel iets. Liever dat mijn vriendin mij in vertrouwen neemt en dat durft te delen, dan dat ze in het weekend achter anderen aan zit te vangen.. En waarschijnlijk is ze ontzettend eenzaam in haar fetisj, dus wees voorzichtig met haar want het feit dat ze zich zo kwetsbaar durft op te stellen is erg bijzonder. Groet J.

Hi, het is geven en nemen in een relatie. Daarbij wel gezegd dat je wel je eigen gensen hebt. Ik zou het in ieder geval met haar bespreekbaar maken, van wat jij er van vind. Ik zou haar niet voor het blok zetten. Ze deelt wel iets wat enorm veel vertrouwen vraagt.

Om dat geen weg te nemen bij haar zou ik wel afraden, stel jezelf de vraag of je met haar en haar fetisj zou kunnen leven?

Als zij het puur voor zich zelf houd, zonder dat je direct geconfronteerd word wanneer zij haar fetisj uit. Kan dat misschien een mooie uitkomst bieden tussen jullie.

Persoonlijk zou ik het niet erg vinden, alleen al om het feit dat ze mij daarin zo goed vertrouwd vind ik al iets heel moois. Mijn grensen liggen dan ook wel vrij breed uit elkaar. Het lijkt mij heel fijn om zo'n vriendin te hebben, maar dat is mijn kijk erop.

Ik hoop dat je er iets aan hebt!

hoi,
ik herken me in je verhaal, maar dan met mijn ex vriend. ik heb het onlangs uitgemaakt om zijn fetisj met heel veel pijn en verdriet van beide kanten. Ik heb het heel lang iets moois gevonden, en kwetsbaars van hem om het te delen met mij. Ik wilde en kon er alleen niet in mee. toch zocht hij grenzen op, op de momenten dat hij een luier om had. Steeds een stapje verder. eerst was het alleen in de slaapkamer met de deur dicht zonder dat ik er echt iets van mee kreeg, later rondlopen door huis, daarna ook op schoot of knuffelen met mij en hij wilde zo graag alles delen maar ik heb mijn grenzen. grenzen die ik liever niet wilde hebben want ik hou van hem maar het voelt voor mij niet meer goed. een stap terug doen voelt voor hem als een belemmering en hoewel hij heel welwillend is zoekt hij later toch steeds naar ruimte en rekt hij mijn grenzen op. hij wil het zo graag delen maar ik kan hem dat niet geven. nu is onze relatie over en hebben we nog heel goed contact, ik weet dat hij op ontdekking gaat om zijn fetisj met een ander te delen en dat vind ik mooi maar doet mij ook heel veel zeer.
het is zo'n ontzettend pijnlijke reden om onze liefdevolle relatie te beeindigen en ik kan er met niemand over praten omdat het zo persoonlijk is. hij schaamt zich en ik ergens misschien ook. ik ben bang dat anderen hem anders gaan zien terwijl ik hem nog steeds als mooi en waardevol mens kan blijven zien en daar ook heel erg veel verdriet om heb. Het is gewoon zo klote dat we dit niet kunnen delen hoe veel ik ook van hem houdt,en hij van mij.
hoe gaan anderen hier mee om, hoe nemen jullie mensen in vertrouwen? Ik merk dat het me zwaar valt dat ik de werkelijke reden van het eindigen van onze relatie niet kan delen.

om ook even te reageren op de vraag. wij hebben meerdere keren een bezoek gebracht aan een seksuoloog. dat heeft ons heel veel geholpen in de acceptatie maar ook om het een passende plek te geven in de relatie. ze hebben ons veel uitgelegd over grenzen maar ook het onderdrukken en de gevolgen daarvan. het is zoeken naar een middenweg die voor beide goed moet voelen. in mijn geval voelde het niet meer goed toen hij mijn grenzen (ondans zijn wil) steeds verder ging oprekken. mijn advies dus, ga goed na, in gesprek met professionals eventueel, wat voor jou en haar wel en niet goed voelt want vroeg of laat gaat het er anders tussen staan.

wow dit soort gesprek moest ik lezen, ik ben zelf zo een man ik hou van mijn pampere en erin jah ... maar sinds ik merk dat ik dit leuk vin dacht ik altijd dat ik alleen was dat er iets scheelde met mij en wil er zo graag eenz over praten maar weet nie wie of waar heb dan google gebruikt en hier gekomen... ik denk echt dat ik weirdo ben en ben ik mss ook maar vind het zo fijn dat ik er niet meer vanaf wil , maar voel mij zo eenzaam :(

hoi,
Bij ons is het andersom. Ik hou van luiers dragen maar zij vindt het ook raar maar kan er mee leven. Dus eigenlijk ben ik wel stiekem jaloers dat jij wel zo'n vriendin hebt ??