uit huis gezet door eigen moeder!

Hey allemaal
Zoals je kunt zien aan de titel ben ik uit huis gezet door mijn mama, ik noem haar niet meer zo maar in dit bericht wel want is makkelijker (voor alle duidelijkheid ik ben zeer respectvol voor mijn ouder(s)!).
Dus snel eventjes de situatie schetsen, ik heb al heel lang ruzie met A (vriendin van mama, niet getrouwd wel samenwonend met mama) en dus ik heb autisme en heel felle anger issues, ik heb ook een trauma die vrijwel is 'geheeld' maar dat doet er niet toe, dus A en ik= iedere dag ruzie.
ik ga naar internaat maar in vakanties is dit dicht en ieder weekend dat ik bij hun was (om de 14 dagen, stel je hebt drie weken dan ben ik week 1 en week 3 bij hun) dan ging ik altijd als dit mogelijk is bij mijn papa wonen, en morgen woon ik officieel bij hem;
mama zei:'Je bent niemand meer voor mij!' 'Ik wil jou nooit meer zien!' enzovoort.
wat moet ik doen, denken, voelen?
Ik voel me vooral eindelijk eens vrij ofzo omdat ik me altijd vastgehoude voelde en nu niet meer,
ik voel me ook blij ondanks het feit dat ik zojuist door mijn mama uit huis werd gezet.
Groetjes Schattige Koorddanser. xxx

gepost door Schattige Koorddanser |
167 keer bekeken
2 reacties
Geef 0
Forums:
Mijn gezin

kan je niet terug gaan naar uw papa anders jac is gaan

gepost door Anoniem |
Geef 0

Hey, ik begrijp dat dit nogal een lastige situatie is. Ergens voel je je natuurlijk wel verdrietig en misschien heb je wel het gevoel dat je je moeder teleurgesteld hebt, maar je bent eigenlijk ook wel blij en opgelucht, maar over die gevoelens voel je je dan misschien schuldig. (misschien ook niet, ik probeer me gewoon een beetje in te leven) Ik zou op dit moment gewoon verder gaan met je leven bij je vader en dan wat later wel nog eens praten met je moeder of een brief ofzo, als je je schuldig voelt, kun je zeker in een brief je excuses aanbieden, dat zal je zeker opluchten. Je zegt dat je wel blij bent omdat je je nu ook meer vrij voelt, dus ik zou daar even van genieten terwijl je bij je vader woont en dan echt proberen om een paar weken niet aan je moeder te denken. Later zou ik wel terug contact opnemen met je moeder. Misschien is ze nu gewoon boos en meent ze helemaal niet wat ze allemaal tegen jou heeft gezegd.
Ik wens jou veel succes, wat je ook kiest om nu te doen en ik hoop dat je je snel goed gaat voelen!

gepost door Groene Sanseveria |
Geef 0

Plaats een reactie