Lief bezorgdmeisje,

Wat een prachtig bericht! We willen je alvast bedanken voor je openheid en je tip, wat lief dat jij ook zo inzit met onze forummers! Dit is een erg mooi en goed idee, en we hopen dat velen jouw berichtje lezen en je tip kunnen gebruiken.

Veel groetjes
Awel

Als ik dit had geweten toen ik het nog deed...
Denk dat het echt geholpen, maar ja andere tip; Praat met een psycholoog, zeker als het niet alleen automulatie is (wat het vaak niet is het heeft een diepere oorzaak!)

je kan miss en hartje tekenen met de naam van die persoon in of een cirkel,.... kies iets wat je wel kan tekenen

xxx boterbloempje en nog veel doorzettingsvermogen

Wat een goede tip. Ik zal die zeker toepassen. Wat sterk dat je al zo volwassen bent voor je twaalf jaar. Veel jongeren mogen een voorbeeld aan jou nemen, bezorgdmeisje.

Dankjewel Suis,wat een lief compliment Smile Ik vind het aangenaam als mensen volwassen met me omgaan,want ik vind het niet leuk als ze me als een kind behandelen.

Heel erg bedankt,Suis en ik hoop dat het je lukt Smile (maar ik geloof in je Wink ) xx

Heej , ik ken het. Het noemt The butterfly project. Ik heb het al geprobeerd maar werkt toch niet Uh yah Ik doe het al bijna 2 jaar en heb er al met mijn vriendje over gepraat maar helpt ook niet. Ik weet echt niet wat ik kan doen Sad2

Dag lieve Veerle...

Helaas is het geen 'wondermiddel' waarmee de automutilatie direct stopt. Het is jammer genoeg geen 'medicijn'. Dat je er al over praatte met je vriendje,is een stap in de goeie richting. Enkel als je erover praat kun je de hulp krijgen waar je behoefte aan hebt. Nu is het ook nog een kwestie dat je die hulp wil aanvaarden. Dat is niet altijd zo makkelijk :S

Ondanks het feit dat 'the butterfly project' bij jou niet zo goed werkt,is het toch fijn om te horen dat je het geprobeerd hebt. Je wou er graag iets aan doen en dat alleen al is goed. Je hebt geprobeerd te stoppen met jezelf te pijnigen. Complimenten daarvoor!

Je vertelt dat je erover gepraat hebt met je vriendje. Het teken dat je een vriendje hebt,wil zeggen dat er mensen zijn die om je geven,die bekommerd zijn om jou. Probeer dat te koesteren,want het is belangrijk om stil te staan bij de goeie dingen in je leven. En zoals je ziet,die zijn er.

Waarschijnlijk weet jouw vriendje ook niet goed hoe hij je kan helpen. Dat is volgens mij normaal...

Je vertelt dat je echt niet weet wat je nu moet doen. Het is logisch dat je je dat afvraagt. Ik ben ervan overtuigd dat jij degene bent die het beste kan bedenken hoe je ermee moet omgaan.

Wat ik nu ga zeggen klinkt heel erg extreem maar misschien is het uiteindelijk wel de enige oplossing: je kunt je laten opnemen in een kliniek. Daar kàn je je niet snijden,want je wordt normaalgezien de hele tijd in de gaten gehouden. Dit klinkt heel onlogisch of absurd,ik kan het me voorstellen. Maar misschien is het wel het enige wat werkt?

Lieve Veerle, aangezien ik nog maar 12 jaar ben en dus ook geen arts ben,kan ik je vrees ik niet zoveel goeie raad geven. Maar probeer de gedachte dat je een vriendje hebt die om je geeft,ouders die waarschijnlijk met je inzitten en Awel en ik die volledig achter je staan en in je geloven te koesteren. Probeer je daaraan op te trekken.

Ik hoop dat het snel weer goed met je gaat. Nu het zomervakantie is,heb je even tijd om bij jezelf stil te staan. Probeer dat misschien te doen.

Ook al ken ik je niet,ik geloof in je!
Een hele dikke knuffel,
x

hallo lief bezorgd meisje het is echt een super tip ik gebruik het nu al en het help echt dank je wel ervoor ik heb hem ook uitgeprint zodat ik hem aan andere mensen kan meegeven (als dat goed voor jou is )

en sarahjente ik weet niet of je intussen jezelf nog snijd ofniet maar een vlindertje teken is eigenlik niet zo moeilijk hoor je begint met een smal ovaaltje te tekenen voor het lijfje aan de rechterkant van je ovaaltje teken je een drie aan de linkerkant van je ovaaltje teken je een omgekeerde drie dan heb je al het lijfje en de vleugels boven het ovaaltje teken je dan twee bogen niet te lang dat zijn de voelsprieten van je vlinder aan de bovenkant van je bogen teken je nog twee bolletjes die je inkleurd als laatste teken je dan nog een gezichtje in het ovaaltje het lijfje dus en dan is je vlindertje klaar om weg te vliegen naar beter geluk zoals bezorgd meisje het vernoemd

vele groetjes
stefanie
en bezorgd meisje enorm bedankt voor de super tip

hey ik heb het gedaan en nu is dit Smile niet genoeg voor mij eerder dit :

SmileSmileSmileSmileSmileSmileSmile:SmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmile:SmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmileSmile

dat is een goed teken he Smile bedankt

Hey Stefanie,

Je doet gewoon een elastiekje rond je pols en als je zin hebt om te snijden schiet je dat af. Ik doe dat meestal niet hard, maar vanmiddag deed ik het superhard en het is er 2 u blijven opstaan Sad2 Gelukkig heeft niemand het gezien.

Ik denk dat ik in augustus een nieuwe belofte ga maken, gewoon uit voorzorg.

ps: van mij is het krassen en geen snijden eigenlijk. Maar heb wel littekens zeker met de zon...

Groetjes

Ik heb jaren lang aan automutilatie gedaan en daar nu een hele hoop zichtbare littekens van die nooit weg zullen gaan. Ik wou mezelf toendertijd helemaal kapot maken en kon er niet mee stoppen.

Maar hier is wat je je goed moet realiseren: ik ben nu 19 en wil verder met mijn leven - ik wil een nieuwe start. Maar mijn littekens maken dat soms erg moeilijk. Ik moet altijd denken; lange mouwen of korte mouwen? Zullen mensen er iets van zeggen? Gaan ze dan over me oordelen voor dat ze me kennen? Het zijn overwegingen die ik elke dag moet maken, terwijl ik al 5 jaar gestopt ben.

Realiseer je dat wat je doet effect heeft op de lange termijn en je er voor jezelf veel kapot mee maakt. Ook al is dat nu misschien wat je wil, op een dag ga je er ontzettend, ontzettend veel spijt van krijgen. En weet je zeker dat je die keuze wil maken, om voorgoed met de littekens rond te lopen?

Beste pippa...
ik weet, het klinkt zo'n groot taboe. Maar wat andere mensen van je denken doet er echt niet toe (makkelijker gezegt dan gedaan, maar toch).
Wat wel kan helpen om met nog meer moed en zelfvertouwen door het leven te gaan is iet wat je bij de apotheek kan gaan halen, het vervaagd je littekens en zorgt ervoor dat ze zo goed als volledig gaan verdwijnen. Het heet Cica Care.Ik heb het zelf gebruikt voor een groot litteken, en het helpt prima, enig nadeel is dat het erg duur is, ik geloof €36 euro voor 10cm²?

Alvast veel succes in de toekomst (:

Groetjes
Jongen van 15

Ik heb dit een tijd geleden ook gedaan ( ben ondertussen gestopt ).
Ik had geen vlindertjes getekent maar ik had nog vlindertattoo's (neppe) liggen, en die gebruikte ik.
Maar als je écht heeel hard je best doet om een heeele mooie vlinder te tekenen, wil je hem eigenlijk ook niet stukmaken. Dus doe je best Smile <3

Heeeejj,

Ik weet eigenlijk niet wat automutilatie is... Is het jezelf snijden of zo? Want ik heb me zelf nooit pijn gedaan of gesneden, dus voor mij geen enkel probleem. Maar toch wil ik weten wat het precies is... ;s Kan iemand mij helpen?
PS.: Ik vind 'The Butterfly Project' echt een geweldig idee! Grin
PPS.: Ik vind je echt zo volwassen klinken en gedragen! I love it <3

Waw, bedankt voor de tip!

Hallo iedereen,
Ik ben een meisje van 15 jaar uit west vlaanderen en zou heel graag met iemand praten hierover Sad2

Dag Cindy,
we publiceren hier geen email-adressen, maar stuur ons gerust een mailtje:
brievenbus@awel.be

Liefs,
Awel

Wow, je bent nog maar 12 en je komt met zo een idee! Smile Knap van je!
Ik hoop dat dit vele mensen met automutilatie kan helpen.. Heb er namelijk ook een tijdje mee geworsteld. Ik denk nog niet dat het hélemaal over is, maar tot zo ver kan ik me beheersen omdat ik me op dit moment ook gelukkiger voel als toen ik mezelf dat nog aandeed.

x Caroline

@mersikee: echt tof,je reactie Smile Smile zeker volhouden hoor Grin Grin!!!

@aapjeaaneenboom: ja ,inderdaad,automutilatie is jezelf snijden om je gevoelens te uiten (of om andere reden het is niet bij iedereen hetzelfde Giggle ) Sad2
dankjewel voor het compliment Giggle

<3 succes iedereeeen!!! -xxx-

Wow echt slim!!!
ga ik zeker proberen!

ik ben 15, snij mezelf, heb een eetstoornis, verbrand me soms(omdat ik me ni kan snijden ofzo),...
echt slim van je ik hoop echt dat het anderen helpt en naztuurlijk ook bij mezelf! xxx veel succes!

Ik was gestopt met snijden maar ik doe het tg weer opnieuw, en k weet dat mn vriendin zichzelf ook snijdt en ik zal het haar ook eens zeggen Grin ik hoop zo dat ik haar en mss mezelf kan helpen Grin heel erg bedankt!!

@mesje: veel succes,meid! (ook voor je vriendin). Je kunt het! =) dikke knuffel x

Heey sweetie's..

Ik heb nog wat tips voor jullie ;
als je de drang voelt om te gaan snijden kan je ....

Bellen met een vriend/vriendin
Even een stukje gaan wandelen
Een film kijken
Een rekkertje tegen je pols kaatsen (beter als snijden)
Wat muziek luisteren
...
Nu nog even dit :
Liefste schatten, snijden is geen oplossing, ik heb het ook gedaan, ik heb nu armen vol littekens, ik zou een moord doen om mijn mooie normale armen en benen terug te krijgen Sad2 Jullie zijn sterk genoeg, dat beloof ik je! I promise you, you're loved so please don't cut! <3 het komt goed met jullie, dat weet ik gewoon! Blijf sterk ajb! Denk aan de mensen die van je houden en die om je geven! Denk aan de toekomst! I love you all! <3

dankje komt waarschijnlijk goed vanpas tijdens de exames en men modelinge maandag

Hej,
Ik ben een meisje van 14 en snijd mezelf ook.ik heb al 2zelfmoordpogingen geprobeerd maar mislukt.. Ik ben in behandeling bij clb en een psychiater ik heb een zware depressie.mijn armen staan vol littekens mense om me heen vragen vaak wat ik heb gedaan maar dat negeer ik gewoon , mijn ouders weten het niet ik ga ze het binnekort vertellen hou hebben jullie ouders gereageerd want ik ben best bang..ik ga deze tip zowizo proberen want ik wil/ moet echt stoppen anders moet ik naar een instelling.ik wens iedereen veel succes!!
En blijven doorgaan jullie kunnen het ! Ik geloof in jullie!!

Dikke kus someone..

Hallo, ik ben ten einde raad, zelf heb ik ook nog gesneden en ben 2 weken geleden gestopt, soms kras ik nog, maar dan op men been. Ik heb een beste vriendin waarvan ik weet dat ze het ook doet, maar ik weet het echt niet meer. Ik wil zo graag dat ze stopt, maar hoe? Ik heb tips nodig want ik hou ontzettend veel van haar en ik wil niet dat er haar iets overkomt !
kus

Ik heb mezelf ook eens gesnede en men beste vriendin heeft dan op men 2 polse 2 mannetjes getekend, het ene mannetje was zij en het andere men liefje... En ik wou ze geen pijn doen!!!!

ik ben ook 12 en ik schrok egt van deze prachtige oplossing!!!! bravo!!! mss moet je later iets in deze aard gaan doen???????

hej iedereen,

ik kende de tip al ik heb het een keer geprobeerd mr ik vond het nogal dom, ik ben uit mezelf gestopt omdat ik namelijk ng littekens heb van vorig jaar. Ik zou mezelf nooit meer snijden nu ik weet hoe erg het je ng dieper in de put steekt. ik ben al een jaar en 3 maanden gestopt en daar ben ik vrij trots op Grin je stopt het best zo snel mogelijk wnt hoe langer je wacht hoe moeilijker om te stoppen zoals nog iemand zei ( bestrong) ik zou ook veel doen om trg een normale pols te hebben.. als je niet snijd of bent gestopt is dat egt heel goed! als je snijd, zoek hulp, prt erover, teken dingen op je armen ipv snijden, mr prtn helpt meestal het beste. Prt mss met je dokter of met leerkrachtne of met familie ofzo, gwn iemand die je vertrouwt! ik bedenk me soms wt ik later zou moeten zeggen tege men kinderen of men man als ze die littekens zien.. littekens gaan niet meer weg dus egt probeer te stoppen met snijden!

veel sterkte! iwasacutter

Hey,

Ik ben 19 en zit er nu al bijna 2 jaar mee met het probleem snijden - krassen.
Het is begonnen met een weddenschap met een vriendin, maar toen ik het effectief gedaan had was ze erg boos en zei ze dat ik dat nooit meer mocht doen. Dus stopte ik er mee, drie maanden later kwam ik in de problemen en situaties waar ik niks mee kon doen. Mijn enigste oplossing was toen naar een mes grijpen en het bloed van arm te zien lopen.
Maanden zijn verstreken, wonden zijn genezen, littekens zijn gebleven..
Ik ga al naar een psycholoog, maar de drang om het steeds weer te doen blijft en ik weet niet waarom, je zou ver kunnen zeggen dat ik er verslaafd aan ben geworden.. Ik ben er ongeveer 2 maanden geleden mee gestopt, maar ik doe het ondertussen weer opnieuw.

Wat ik merkte in de verlopen jaren dat als je jezelf snijd de pijn die je jezelf bezorgd niet te vergelijken is met de pijn die je de mensen die dicht bij je staan aan doet. Ik wilde helemaal geen anderen zeer doen, die gedachte helpt me (soms) om de drang van te snijden in bedwang te houden.
Het tekenen ipv snijden moeten jullie zeker ook proberen, maak gwn op je arm iets prachtigs dat je nooit meer weg wilt!

Dank je voor de tips, ik ga ze zeker proberen! (hopelijk geraak ik er nu wel vanaf)
And please remember there is always someone that loves you!

Veel sterkte toe gewenst!
Redlady

Hallo,

Geweldig om te zien dat je zo bezorgd bent om mensen die zich snijden!

Eindelijk nog eens een leeftijdsgenoot die zich ook eens volwassen gedraagt!

Maar mensen die zich snijden gebruik deze tip, het is al geweldig als je alleen nog maar denkt om te stoppen met snijden!

Als het niet werkt noet je al trots op jezelf zijn omdat je het hebt geprobeerd en hebt doorgezet! Dat verdient opzich al een applausje Wink

Er zijn heus nog andere opties maar dit is al één van de hele goeie die bij vele zal helpen!

Mvg
Fantastisch!

ik heb nog nooit in m'n hele leven zo'n verstandig 12jarig meisje tegengekomen

Ik vind het Butterfly-project ook heeel mooi! Ik denk dat het misschien wel van pas komt. Niet dat ik mezelf echt snij, eerder krassen. Ik doe het ook niet vaak.

Het is gewoon een paar jaar geleden begonnen toen ik het niet meer zag zitten. Ik was zo boos op alles en iedereen - ook mezelf. Toen wou ik ook bloed zien, maarja, een mes op mijn kamer had ik niet en naar beneden gaan was geen optie. Dus maar geprobeerd met de dingen die ik had, enja, het leek niet echt te lukken. Het bleef bij een kras. Ik heb het toen gelaten, want ik was uitgeput (van de emoties). Toen merkte ik dat het niet opviel en gewoon een krab leek van de kat, maar mensen er toch naar keken ... Toen deed ik het regelmatiger, gewoon om de uitwerking, dat anderen het zouden kunnen zien. Ik had blijkbaar aandacht nodig. Maar een keer in de zomer (het was de grootste die ik tot dan toe had gemaakt en het zag er ook niet zo goed uit), zag mama het en ze geloofde het gebruikelijke excuus ook niet echt. Ik heb me toen wat kalm gehouden want ik durfde niet meer. Het jaar erachter ben ik ook van school veranderd en dat hielp ook! Ik leek me wat beter te voelen. Ik dacht dat ik me beter voelde. Na anderhalf jaar heb ik dan weer eentje gemaakt. En toen deed ik het af en toe. Toen was het anders. Ik deed het beheerst en berekend en zorgde ervoor dat het niet opviel, maar wel zichtbaar was. Ik weet niet waarom dat zichtbare zo belangrijk was (en is). Zo heb ik een keer een kwartier mijn vuist tegen een ruwe muur geslagen zodat mijn knokkels open lagen.Het begon na een tijd wel te ontsteken en ik deed er niets aan. Erger... telkens wanneer het begon te genezen maakte ik de wond terug open met een passerpunt.

Nu lukt me dat allemaal niet meer zo goed. Soms heb ik het wel nog eens, maar het is anders. Op sommige momenten schaam ik me voor die krassen op mijn armen en soms ben ik er een soort van trots op en wil ik dat anderen ze zien. In het begin waren het er niet veel - ik kraste toen wel veel, maar niet zo diep dus de 'littekens' verdwenen wel na verloop van tijd. De jaren erna kraste ik minder, maar wel dieper. Eén keer in de 4 maand ofzo, maar wel een litteken dat blijft.. Zo heb ik vorige week ook terug mijn hand opengeslagen, maar het lukt me niet meer om zoals vroeger de wond open te keuteren.

Ik weet dat mijn verhaal hier misschien niet echt iets inbrengt, maar ik las hier andere verhalen en voelde de drang om voor het eerst ook te vertellen wat ik deed/doe. En het heeft goed gedaan.
Ik heb het misschien niet zo zwaar als sommige anderen hier, maar ik vind het zo vreemd dat we blijkbaar wel met veel zijn. Allemaal om onze eigen reden(en) en op onze eigen manier. Daarmee ook dat de methode waarmee dit onderwerp gestart is wel butterfly mag noemen, maar dat het inderdaad niet uitmaakt of het nu een vlinder, een hartje, een ster, een bij... is. We moeten onze eigen manier vinden die het draaglijk maakt voor ons en op termijn ervoor zorgt dat we onszelf niets meer willen doen.

Ik ben zelf hopeloos verliefd op mijn titularis... Haar voornaam is Sofie, daarom ook het S-litteken op mijn linkerarm. Ikzelf kan er niet naast kijken, maar volgens mij zien mijn ouders het om de ene of de andere reden niet... Het is vaak voor jezelf zichtbaarder dan voor anderen... Stay Strong! <3

Ik heb een paar jaar zelfmoord willen plegen, daar bn ik nu redelijk overheen maar ni krab ik mezelf uit woede en onmacht! Het leven is te zwaar voorme! Ik heb vier maanden kunnen weerstaan aande drang om te krabben! Gisteren was alles ne te veel en heb ik het deer gedaan! Ik durf het aan niemand zeggen want ik ben bang om naar een psychoge te gaan! Op school had ik een leerkrachte waartegen ik alles zei maar sinds dit jaar heb ik het gevoel dat ik niets meer beteken voor haar en dat het haar niets meer kan schelen! Dus probeer ik alles zelf op te loseen maar het lukt me niet! Sinds gisteren heb ik jammergnoeg ook weer zin om zelfmoord te plegen of weg te lopen van thuis! Ook dit durf ik niemand te vertellen! Weet iemand nog raad voor me? Bedankt en succes aan iedereen samen kunnen we het!!! xxx

hallo iedereen!
persoonx: denk gewoon echt aan de gevolgen voor later.. stel je gaat werken enzo de mensen kunnen je littekens zien ik weet niet of je van het krabben littekens krijgt maar dan nog! doe jezelf geen pijn echt waar , ik doe het ook gewoon met een rekkertje laten schieten op je arm en dat helpt ook en je houdt er nix aan over!
praten met mensen maar ik weet zelf ook dat dit niet simpel is ... maar toch doen en niet alles zelf opkroppen!
je kan het ik geloof in je! xxx

'No name' bedankt voor je reactie! Dit doet egt degud!! Sinds gisteren heb ik ook een rekkertje om men arm en laat het ook soms/vaak schieten! Dat doet echt wel deugd en de neiging om te krabben verdwijnt ook. Ik heb er al twee littekens door. Een op mijn hand en een ander op mijn schouder. Soms schaam ik me ervoor want deze zomer kreeg ik vaak de vraag waar het litteken op mijn schouder vandaan kwam. Dan zei ik gewoon dat ik eens gevallen was! Ik was wel gegeneerd dat ik moest liegen maarja ik was toen echt beschaamd over wat ik gedaan had xx

heej persoonx!
Ik het me ooit ook is gekrabt en had er toen ook een litteken aan over Sad2
ik heb het zelf ook niet zoo gemakkelijk maar ik weet wel dat praten helpt..
Als je niet goed weet hoe je het tegen je vrienden moet zeggen kan je altijd bij mij terecht ik weet hoe je u voelt tegenover je vrienden die weten het mss niet, en gaan eerder kwaad zijn.
Ik weet hoe jij je voelt en kan je mss beter begrijpen..

Dat mensen vragen hoe de littekens er komen is mss nog een reden om te stoppen?
denk aan de reacties van de mensen rondom jou..
Ik ben er zeker van dat er mensen zijn die om je geven en je niet kwijt willen!

En dat je beschaamd bent is toch een teken dat je spijt had?

Je moet echt proberen stoppen.. Gebruik de tip van het rekkertje die helpt bij mij , en je krijgt er geen littekens van !

Groetjes! xxx

Hi

'No name':

Praten helpt inderdaad maar ik had zo een vriendin waartegen ik alles zei en die er altijd voor me was maar sinds we niet meer inde zelfde klas zitten voel ik me knde steek gelaten door haar en is ze boos opme omdat ik me vorige week gekrabt heb. Ik heb haar echt nodig maar zij mij duidelijk niet meer. Dat doet wel echt veel pijn.
Ik zoek zoveel mogelijk plaatsen waar ze het niet zien zodat er geen vragen komen. Ik heb er inderdaad wel spijt van en tegelijkertijd ben ik soms 'trots' op mezelf en dan wil ik het meer doen omdat het me wel een goed gevoel kan geven.
Het rekkertje is zeer handig! Ik gebruik het nu al een aantal dagen en ik kan al niet meer zonder! Soms schiet ik het erg hard af maar soms ook maar zachtjes! Maar ik vrees datdit niet meer genoeg zal zijn voorme en dat ik weer zal willen krabben na een tijdje! Maar figerscrossed dat het niet zo zal zijn hé!

Bedankt voor de steun!
Xx

heej persoonx!
weetje ik heb met een vriend afgesproke die wil stoppen met roken dat we samen stoppe dit heeft ons beiden al geholpen.. mss ook iemand zoeken?

ik heb het hheeeell moeilijk .. heb ruzie met een goede vrienden, het is af met men lief, slecht rapport,... maar ik heb het nog niet gedaan ..

enkel jijzelf hebt alles in de hand iedereen heeft de kracht om te stoppe bij sommige zit het dieper dan bij andere gewoon doorbijten en zeker niet teurg beginnen krabbe..

mss met je vriendin erover praten? ik ken het gevoel ik had het ook met die vriendin waar k nu ruzie mee heb

mss denk je gewoon dat ze jou niet nodig heeft maar is dat totaal niet zo .. heeft ze je dat gezegd?

En tuurlek fingers crossed but i know that you can do it!
xxx

Hi noname

Super voor en van je om zo een afspraak te hebben met die vriend! Jammergenoeg heb ik niemand waarmee ik zo een afspraak kán maken. Er zijn namelijk niet zó veel mensen die het weten. En die mensen die het weten hebben een zorgeloos leventje en hebben niets waar ze mee moeten stoppen. Uh yah
Ik ben ervan overtuigd dat je een veeel sterker karakter hebt dan ik! Ik bewonder je egt waar!!
Ze heeft het me niet gezegd maar maandag ging ik bij haar staan inde speeltijd en ze duwde me letterlijk gewoon weg! Ik wist op dat moment genoeg!

Dankje om in me te geloven!! Xx

Je kan samen met mij ook afspreken.. i weet da je het kan je moet gewoon in jezelf geloven..

En ja van die vriendinnen heb ik ook het gevoel soms dat ze niets om me geven maar niemand heeft een perfct leventje dus..

Je denkt mss dat je geen sterker karakter hebt als mij, maar k denk dat je even sterk bent als mij!

Van je vriendin vindt ik wel heel erg.. Sorry dat ik het zeg maar ben je zeker dat ze je waard is? als ze dat doet zou ik toch eens nadenken..

Als ik op deze moment het niet doe kan jij dat ook! echt waar gewoon volhouden! xxx

Hi 'noname'
Ik weet dat niemand een perfect leven heeft maar toch ze hebben een beter leven dan ik.
Ik ben nu toch zo goed als nooit meer bij die vriendin en ik leg mer erby neer dat ik haar 'kwijt' ben

Xx

Het is gewoon erg dat je vriendin je laat vallen wanneer je haar het hardst nodig hadd.. mss is het dan wel beter zo

Maar je hebt toch nog andere vrienden waar je mee kan praten, want anders kan ik goed geloven dat het echt moelijk voor je is...

niet opgeven echt waar er komt een tijd dat alles beter gaat... met mij is het ook een tijd beter gegaan dus ik geloof er in maar nu ist wa slechter, maar ik weet dat er een eind kom en dat ik geen domme dingen moete doen

Er zouden heel veel mensen zijn dat je zouden misse echt waar ! zelf ik..

ik kan je mss niet maar ik weet al meer dan sommige kennissen van jou: je bent een krachtig meisje, dat vecht voor het leven dat ze wilt en da ga je ook krijgen echt waar! gewoon effjes volhouden

xxx

persoonx
Gaat het met jou?

omdat je niet antwoord? komaan he kop op je kan het! xxw

heel mooi bericht !!

hallo noname

bedankt voor je bezorgdheid, met mij gaat alles redelijk goed.
sorry dat ik niet antwoordde het is gewoon heel druk op school sorry!!
ik heb andere vrienden die men probleem wel kennen maar waarmee ik er nooit over praat dus sta ik er redelijk alleen voor op school. dit is echt zwaar

bedankt voor alles steun ik ken je ook niet goed maar ik weet dat je GEWELDIG bent en dat je een super vriendin bent en dat je er altijd voor iedereen bent en niemand in de steek laat als ze je nodig hebben ookal heb je het zelf niet gemakkelijk

xxx

oh bedankt dat doet me veel!

en oef oke ben blij dat alles goed gaat was wat ongerust

het is goed dat je andere vrienden hebt mss moet je hier meer mee omgaan en uiteindelek een persoon echt in vertrouwen nemen.. maar allleen as je er klaar voor bent.. en zeker bent dat je die kan vertrouwen

xxx

Noname,

Ik wil zeeer graag een nieuwe vertrouwenspersoon maar ik kan moeilijk men hele verhaal van gedurende drie jaar in een moment vertellen. Er is veel te veel gebeurd.

Xx

hej persoonx!
sorry vn men laat antwoord maar had zelf even tijd nodig voor mezelf..

en njaa dat snap ik wel ik heb het ook.. maar toch niet alles alleen opkroppen he! xx

Hallo noname

Dat is geen probleem! Zorg maar goed voor u zelf!!!
Ik ben geen zwijger dus ik kan niets verzwijgen; wat positief is eigenlijk
Xx

hallo persoonx!
sorry dat ik nu pas antwoord.. maar ben zelf door de moeilijkste periode van men leven gegaan ( ant gaan) dus had even tijd nodig voor mezelf..
ik hoop dat alles ondertussen wat beter gaat met jou?

xxx

Als je niet kan tekenen teken je toch gewoon zo een droge smiley zoals :| en dan als-ie weg gaat dan is hij terug vrolijk ofzoiets..? Ja ik weet het suckt maar misschien helpt het? Smile

dag noname

geen probleem en zorg maar goed voor je zelf. ik ken je niet maar ik hoop dat alles goed gaat met je en dat je weer zo spoedig mogelijk zorgeloos zult zijn.
met mij gaat het redelijk goed Smile

xx succes je kunt het

meer dan 4 jaar geleden
hallo persoonx!
ben blij dat alles goed met je gaat houden zo..
ik ga nu ook niet mijn verhaal tegen je zeggen ik wil je niet terug onderuit halen..

bedankt! xx

hallo

nu ben ik weer minder goed (jammergenoeg)
ik vind de perfecte persoon niet om tegen te praten.
die had ik wel maar deze wil niet meer met me praten dus krop ik het op.

xx

hey,

Misschien moet je gewoon es met haar praten of proberen om contact te zoeken met haar. Er is vast een reden waarom ze je negeert. Als ze er altijd voor je geweest is zal ze zeker en vast nog bezorgd om je zijn ook al negeert ze jou. Probeer zeker iemand te vinden waar je kan op rekenen want opkroppen is nooit goed. maar geloof ook in je zelf je kan het persoonx en weet als het heel slecht is kan het alleen maar weer beter gaan ooit komt er een dag dat de donkere hemel ook voor jou opengaat en dat je ziet hoe stralend je leven kan zijn hou vooral vol

veel succes en lieve groetjes,
Stefanie

dag stefanie

nu kom ik terug redelijk goed overeen met die vriending,gelukkig maar.
maar vroeger had ik ook een leerkrachte op school waar ik alles eerlijk tegen kon vertellen.
zij was altijd bereid om naar me te luisteren.
sinds dit jaar is ze dat niet meer. ze zegt dat er nu een andere leerkrachte verantwoordelijk is voor de lln begeleiding.
ik heb haar al een heel aantal keren gevraagd of ze weer eens wou luistern omdat ik het moeilijk had. maar ze wou niet en wil nog steeds niet.
dit doet echt pijn!!!!

groetjes xx

hallo bezorgd meisj, ik heb eens een voorstel voor je, waarom ga jij niet als ervarings deskundige? iemand van 12 die z'n advies kan geven hoort niet achter een pc, jij hoort mensen te helpen! ik heb het jaar in jaar uit gedaan tot ik te ver ging, ik heb altijd gezocht naar alternatieven, en jij komt nu op de propen met zoiets, moest ik dit advies eerder hebben gekregen stond ik nu niet met al die verschrikkelijke littekens op mijn armen en benen! maar ik wil jullie verwittigen juig niet te vroeg als je denkt dat je er vanaf bent, er is altijd een drang om het opnieuw e doen! je kan het soms vergelijken met en drank of een drug verslaving daar kom je ook niet meteen vanaf! hou je vast aan de mensen rond om je, en zorg dat je in een veilige omgeving zit, praat met zoveel mogelijk mensen erover, zelf met mensen dat je denk dat ze er toch helemaal niets van verstaan! hoe meer je erover praat, hoe minder je last zal krijgen om te herbeginnen! soms is het herval veel erger of je het voor het eerst doet! wat het gevoel dat je daar bij krijgt raad ik jullie zeker niet aan! ik ben nu 21 maar ik ben op mijn 12 er mee begonnen en voor mij is het nog na al die jaren een gevecht! hou je vast aan de kleine dingen jullie komen er dan vanzelf wel! iedereen is het waard om een GOED leven te hebben! wat voor shit je mag hebben meegemaakt (want als je auto mutileert zal het niet voor je plezier zijn) probeer toch te genieten van de kleine dingen! soms zijn die kleine dingen meer waard of al het grote in je leven!

veel sterkte aan de mensen die het nog doen!!
en de mensen die gestopt of proberen te stopen!! holding on you are strong enough!!

HEy bezorgdmeisje,

Ik wil zeker niet pessimistisch overkomen maar eigenlijk zit iets me echt dwars. Ik vind het super dat je je zo inlaat met het welzijn van degenen die zichzelf pijn doen. Langs de andere kant moet je ook wel weten dat 'een vlindertje tekenen' je nooit hetzelfde gevoel kan geven als de endorfines die vrijkomen nadat je jezelf pijn hebt gedaan. en als je dan daarbij aan een speciaal persoon gaat denken dan voel je je misschien veel schuldiger nadat je de drang niet meer kan weerstaan. Ik spreek uit ervaring. Ik doe dit al bijna 9 jaar, en dat is een hele lange tijd voor zo'n probleem. Het is een negatieve spiraal waar je in terecht komt en het is heel erg moeilijk om ermee te stoppen en uit die negatieve spiraal te komen, omdat er endorfines mee gemoeid zijn. De enige manier waarop iemand ermee kan stoppen is door professionele hulp te zoeken die echt helpt. Ikzelf heb de voorbije jaren dezelfde psychiater gehad en ik heb het pas een jaar geleden verteld van het automutileren, nu, een jaar later heb ik een andere psycholoog die me veel beter kan helpen. Ik heb ook besloten dat ik er echt vanaf wil geraken, en daarom ga ik me laten opnemen in een gespecialiseerde kliniek. Ik zeg niet dat dit voor iedereen de beste oplossing is om met AM om te gaan, maar voor mij is het nu het beste. Aan al de andere mensen op deze blog: ik hoop dat het bij jullie nooit zo ver hoeft te komen als bij mij en hier nog een paar tips die mij ook geholpen hebben. Zorg ervoor dat je zelden alleen bent, ga naar buiten met vrienden of vriendinnen en doe dingen die je afleiden van de drang om jezelf pijn te doen. Wat mij ook enorm geholpen heeft is schrijven, ik schrijf extreem veel om mijn frustraties en trauma's en dergelijke van me af te schuiven. Daarbij ga ik ook regelmatig, zelfs bijna dagelijks sporten. Als je hersenen om endorfines vragen (het gevoel dat je moet snijden) dan kan je ook eens gaan lopen of springtouwen ofzo, want daar krijg je ook een endorfine-golf van.
Ik hoop dat ik het zo een beetje heb kunnen uitleggen aan jullie. Het is echt iets dat veel tijd in beslag neemt; beter worden kost veel tijd. Ik ben nu 18 en ik ben er nog steeds niet, maar het zal wel lukken. Jullie kunnen dat ook!
~stay strong~