hoi iedereen,
binnenkort ga ik voor het eerst op stage. ik ben daar ontzettend bang voor. er spoken heel wat "wat als" gedachten door mijn hoofd:
- ... de job niks voor mij is
- ... de job te hoog gegrepen is voor mij
- ... ik niet kan aarden in de groep of er ruzie ontstaat
- ... ik het fysiek niet aankan (ik heb veel rust nodig, wat ik nu tussen de lessen door neem)
- ... ik de stress niet aankan
zou ik dit tegen mijn begeleider opbiechten? of net niet omdat dat zwak overkomt?
ik ben altijd een harde werker geweest en met de theorie ben ik goed mee, maar nu het voor echt is wil of durf ik het ineens niet meer. ik wil eigenlijk gewoon stoppen met de opleiding, maar dat is ook zo jammer voor alles wat ik er al voor gedaan heb. ik kan niet stoppen met piekeren erover. wie herkent dit?
of: hoe hebben jullie de stage overleefd?
hele dikke merci!
Als je de job nu al niet zitten is het best dat je onmiddelijk stopt met de opleiding, anders gewoon doorzetten. Je stage maakt deel uit van je opleiding, dus perfect moet het nog niet zijn. Wel moet je zien te leren van je fouten doorheen je stage en zien dat je vooruitgang maakt naar het einde toe. Je moet immers laten zien dat je de theorie begrepen hebt en kan toepassen.