Ik ben een 19 jarig meisje en ik ben echt het meest onzeker meisje dat ik zelf ken! Ook word ik als maar onzekerder en onzekerder.. Ik wil echt terug zijn wie ik was 2j ofzo geleden... Toen was ik nog blij, lachte ik nog oprecht en lag ik niet elke avond te wenen in mijn bed.
Ik vind mezelf dus ook echt niet mooi, een veel te grote bh maat naar mijn gevoel dat niet bij mij lichaam past, mijn gezicht is zo lelijk met een lang voorhoofd en een lelijke neus met zo een lelijk zijprofiel. Ook word ik zo ongelukkig als mensen bijvoorbeeld iets zeggen over dat ze een puistje hebben, want hallo, mij gezicht staat gewoon vol en mijn bovenlichaam ook..
Als ik fotos zie of filmpjes (met mijn stem: iewlll ook al zo een rare lelijke stem eigenlijk!) dan herken ik me precies daar gewoon niet in, pf wil il dat alleszins gewoon niet omdat ik mezelf echt niet mooi vind en wil echt zo weinig fotos van mezlef hebben dat er zijn gemaakt.
Ik haat het om mij te zijn
Hey Anoniem
Ik kan mij volledig in jouw situatie bevinden, want ik voel mij ook zo (als sinds dat corona in het land is gekomen).
Bij mij is het ook op de ene moment beter en heb ik er niet veel last van, maar op sommige momenten (zoals een paar dagen terug) heb ik er enorm veel last van en weet ik niet wat ik met mijn eigen moet doen. Nu heeft mijn mama kunnen regelen dat ik weer naar een psycholoog kan gaan, want ze ziet dat ik er enorm veel last van heb en dat ik met mijn eigen geen blijf weet. Het is wel een nieuwe psycholoog, maar ik weet dat ik hulp zal krijgen hiervoor.
Ik praat er ook over met mama, een paar vrienden, een leerkracht,... en binnenkort weer met een psycholoog. Ik weet dat dit niet helpt bij iedereen, maar het doet wel deugd als je het gedaan hebt.
Als ik je mag aanraden: praat erover met je mama (en met andere die je vertrouwt). Je kan er ook mee naar de huisarts meegaan als ik het goed heb!
Mijn jongere broer zegt soms ook dingen, zoals: dikzak, spast,... Maar ik weet dat dit niet waar is, en dat ik gewoon perfect ben hoe dat ik nu ben (ben helemaal niet dik, want hebt ondergewicht - ik ben totaal geen spast - ...). Hij heeft ookal dingen gezegd die ik hem nooit zal vergeven, zoals: ik hoop dat je sterft aan k-woord. Dit kwam heel hard binnen bij mij en heb hem dit tot vandaag nog steeds niet vergeven (en zal waarschijnlijk ook niet gebeuren).
Ook ken ik je niet persoonlijk, maar als ik je iets mag zeggen: je bent perfect zoals je nu bent en je hoeft je totaal niet te veranderen voor andere personen.
Ik hoop dat ik je toch een beetje heb kunnen helpen? En samen komen we eruit! Je bent een heel sterk persoon, geloof mij!
Mvg
• Hongaarse Loper •
Hoi anoniem
Ik lees dat jouw zelfbeeld enorm laag is. Het is normaal om in de puberteit en adolescentie extra gefocust te zijn op hoe je eruitziet en om onzeker te zijn. Maar hoe jij het beschrijft is het inderdaad heel extreem, en heb je er echt last last van. Dat moet echt niet fijn zijn om daarmee te zitten. Ik kan me inbeelden dat dit jou enorm slecht doet voelen.
Ik kan je kleine tips geven maar vrees dat dat niet veel gaat veranderen, aangezien het bij jou echt diepgeworteld zit. Ik raad je aan om op gesprek te gaan met een psycholoog of therapeut en daar te werken aan je zelfbeeld. Je vindt therapeuten en psychologen makkelijk op internet en dan kan je instellen in welke regio je zoekt (www.vindeentherapeut.be) (www.vindeenpsycholoog.be)
Als geld een probleem is, kan je steeds gratis terecht bij tejo, JAC of een overkop huis. Je vindt meer info op hun websites, gewoon even in de zoekbalk ingeven.
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
Hey
Ik denk niet dat het gaat helpen als ik je zeg dat je perfect bent zoals je bent. Heb je al overwogen om hulp te zoeken?
Een psycholoog kan je helpen om jezelf te waarderen en jezelf weer graag te zien.
Een oefening die lastig is maar kan helpen is om elke dag drie dingen te zeggen die je mooi vindt aan jezelf. Lukt het niet om drie dingen te vinden probeer er dan één. Dit kan gerust iets kleinzijns zijn zoals een moedervlekje.
En zit echte schoonheid niet van binnen? Niemand is perfect en dat gaat ook nooit echt gebeuren.
Het kan soms ontzettend moeilijk zijn om jezelf/je lichaam te accepteren/waarderen. Het is dus zeker toegestaan om hulp te vragen. Je beseft waarschijnlijk nu ook wel dat je het anders wil ...
Als je de hele tijd zegt dat je niet mooi bent, dan ga je dat op een duur ook nog geloven. Dus probeer in te grijpen op die gedachten, ondanks dat dat soms zeer lastig kan zijn.