Ik ben een 14-jarig meisje en al heel mijn leven voel ik mij anders dan andere meisjes van mijn leeftijd. Ik heb andere interesses, denk anders en voel me simpelweg gewoon anders. Ik wil zo graag mee kunnen praten met mijn vriendinnen, maar dat lukt niet. Ze hebben het vaak over jongens; ik word maar niet verliefd en het interesseert me niet. Ik voel mezelf niet goed in mijn lichaam en ben best onzeker over mezelf. Ik wil zo graag iemand anders zijn, een ander lichaam hebben. Ik vind de vormen van mijn lichaam lelijk, ik heb liefst een plank. Ik wil niet in de echte wereld zijn, ik houd van mijn fantasie wereld waarin overal vrede is, mensen me accepteren en ik alles kan zijn wat ik maar wil zijn. Ik wil niet het plaatje zijn dat iedereen in gedachten heeft, ik wil niet zoals andere zijn. Maar ik wil wel met ze kunnen praten en me niet anders moeten voordoen. Ik weet niet meer wie ik ben, ik wil mezelf zijn maar wat ben ik? Ik houd van acteren en schrijven, je hoeft even jezelf niet meer te zijn, in iemands anders kruipen. Ik wil geen meisje zijn, liefst een jongen, maar toch voel ik me een meisje. Ik huil vaak om niets en als ik dan verdrietig moet zijn, ben ik het niet. Mensen interesseren me niet, enkel de manier van denken. Ik weet het niet meer. Waarom leef ik zelf? Waarom zijn er andere mensen? Waarom denk ik, waarom doe ik dingen die ik doe? Waarom voel je emoties, wat is daar het nut van? Ik wil niet ouder worden, ik wil niet leven, maar ik wil ook niet dood. Waarom discrimineren mensen? Waarom worden mensen verliefd? Waarom willen mensen rijk zijn, alles hebben? Ik word gek van al deze vragen. Iedereen is altijd bang van het onbekende, bang van iets wat ze niet kennen. Ik ben bang van mezelf, want ik ken mezelf niet. Ik maak steeds foute keuzes, foute beslissingen. Omdat ik simpelweg niet weet wat ik wil doen in het leven. Ik maak iedereen steeds kwaad, mensen mogen me niet. Ik heb steeds ruzie met mijn ouders, vriendinnen,... Ik kan niet gehecht zijn aan iemand, maar toch kan ik niet zonder mensen. Ik wil geen relatie, vrienden, familie, ouders. Maar ik wil wel mensen om me heen met wie ik kan praten. Ik wil mensen die me begrijpen, mensen die voelen wat ik voel. Ik voel te veel emoties, ik raak erin gehecht. Ik doe mezelf pijn vanbinnen, ik wil iets bereiken. Maar wat in hemelsnaam? Je gaat toch dood. Ik creeër mijn eigen leven, mijn eigen gedachtens, daar wil ik in leven.
Ik weet niet waar dit allemaal vandaan komt, sorry als je er niet aan uit geraakt.
hey,
Ik begrijp je volledig. Ik voel me volledig hetzelfde. Dat wilde ik even kwijt. Je bent niet alleen. Ook al lijkt het nu even zo. We kunnen enkel blijven hopen dat het beter wordt...
dag
x
Ik vroeg me al lang af of iemand zich hetzelfde voelde als ik, de wereld is een harde, saaie en onvergeefelijke plek. Geen avontuur, geen supernatural dingen, geen niets.
Ikzelf kan ook niet hechten aan mensen door bepaalde evenementen die ik in mijn basisschool tijd heb meegemaakt.
Ik heb nog nooit echte liefde gevoeld voor iemand, ik snap het niet. Noem me geen sociopaat, ik haat de mensheid zeker niet, ik wil niemand de dood toe-wensen, maar de wereld is zo grijs voor me.
"je bent hier voor een reden"
ja, ik wil geen 9 tot 5uur job hebben waar ik niet eens deftig geld mee verdien hoor. bedankt dat ik er ben voor die reden.
Ik ben dankbaar met mijn leven versta me niet verkeert maar zo'n lot heb ik het liefst niet.
Ik heb ook problemen met mensen te vinden die dezelfde interesses hebben als mij en dat doet pijn snap je...ik zie altijd die scenarios waar er iets interessant gebeurt en mijn leven compleet verandert naar iets...niet zo grijs zal ik zeggen.
Maar ik weet dat ik me vast moet houden aan de realiteit, ik wil daadwerkelijk geen waanvoorstellige persoon worden want dat is best wel zielig.
Mischien kunnen we is tesamen praten? Mischien op insta, discord, skype?
Wat bevatten jouw interesses? Je lijkt me interessant om mee te spreken :)
Heyhey,
Dit hele bericht is zo herkenbaar voor mij. Vooral dat ik niks van mezelf begrijp. En niet weet welke keuzes ik moet maken. Ik heb echt veel moeite met mezelf te begrijpen en dit naar anderen toe te kunnen communiceren.
Ik heb hier niet zoveel over te zeggen en ik weet niet of het een troost is, maar je bent zeker niet alleen.
Grtjs Kleine Bij ?
wauw da ben ik precies. hey miss moet je gewoon opeens over iets dat je interreseerd praten en dan praten ze miss mee en vinden zij het ook interresant
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
hey Fluo Heer,
Ik leef ook in een soort van wereld in mijn fantasie waar alles goed is. Dat betekent dat ik heel je uitleg snap, in een andere rol kruipen is fantastisch. (dit gaat heel cliché klinken maar ja),
blijf jezelf, het is helemaal niet erg dat je niet geïteresseerd bent in jongens enzo