Hoi

Ik snapje maar laat die vriend je helpen hij heeft vast het beste met je voor. Wat zou jij in zijn plaats doen. bye en succes

Hey
Op mijn veertiende heb ik net hetzelfde meegemaakt als wat jij nu doorgaat. Ik dacht dat ik het allemaal alleen aankon, dat niemand hier over iets moest weten en ook niet mocht weten. Je hebt hulp nodig. Je familie en vrienden willen er voor je zijn en dit niet uit medelijden maar omdat ze van je houden. Moesten mijn ouders en vrienden mijn wonden niet hebben opgemerkt wist ik niet op ik hier ooit zou uitgeraakt zijn. Ik sloot mij compleet af van de buitenwereld en dacht dat het leven geen zin meer had. Vind de moet om hulp te zoeken. Het is goed om een vertrouwenspersoon te hebben zoals je vriend die bezorgd is om jouw en die je ouders hierover wilt inlichten. Ze staan het dichtste bij je en ookal is het moeilijk voor hun om het te begrijpen wat er allemaal in je hoofdje speelt, ze willen je voor geen geld van de wereld kwijt. Drie jaar later met vallen en opstaan afkicken, hervallen en terug afkicken sta ik sterk in mijn schoenen maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet wordt geconfronteerd met de littekens die ik hierraan overhield. Moest je mij dit 3 jaar geleden vertellen zou ik mezelf ook niet geloven maar het is geen oplossing om te vluchten. Vecht ertegen zodat je terug lachend door het leven gaat zonder spijt...
Liefs en veel moed met je strijd x

Beste Coole Boer,
ik weet hoe je je voelt.... en het is niet gemakkelijk en het leven is ook niet eerlijk
en ik heb veel vriendinnen die zich snijden en hun geef ik altijd de tip : PRAAT EROVER MET IEMAND DIE JE VERTROUWT (OUDERS?VRIEND(IN)?CLB?LEERKRACHT?) ookal klinkt het moeilijk maar zo een babbeltje gaat je deugd doen!
misschien kan het zijn dat je een depressie hebt? dan kan je beter naar een psycholoog gaan en misschien helpt dat wel ? (voor de andere mensen: zijn jullie al naar een psycholoog geweest? en helpt dat wel echt?
maar pleeg ayb geen zelfmoord!
samen staan we sterk en je komt er wel doorheen door die moeilijke tijden!
ik hoop dat je wat aan mijn tip hebt gehad & succes verder

groetjes,
ANGEL❤

hey meid,
Ik begrijp je volledig, iedereen heeft wel eens een periode waarin hij/zij zich echt niet goed in zijn vel voelt, zelf heb ik dat ook gehad, en ik heb mij ook maandenlang gesneden.
Gelukkig heb je zo een goed vriendje waarmee je kan praten. Ik begrijp dat je liever hebt dat hij het niet zegt tegen je ouders. Misschien kan je er met hem over praten en zeggen dat je je hierdoor alleen maar slechter gaat voelen. Maar dan zo laten is ooi geen oplossing. Kan je misschien terecht bij een familielid, leekracht, leerlingbegeleider, (Clb raad ik je niet aan want zij durven nogal snel de ouders op de hoogte te brengen ongeacht of je dat nu wilt of niet),... ik heb de stap gezet naar een leerkracht, ik heb een mailtje gestuurd en zo hebben we dan een moment gezocht om te praten. En het heeft me zoveel deugd gedaan! Zoek iemand waarbij je je goed voelt, het draait om jou, wat jij wil, jij moet je comfortabel voelen bij die persoon. Als je misschien vertelt aan je vriendje dat je echt niet wil dat je ouders het weten én er bij zegt dat je er met iemand anders over wil praten (indien je dat ziet zitten). De kans zit er dan wel in dat hij het niet gaat vertellen als hij weet dat je er met een ander volwassen persoon over gaat praten.
Probeer echt eens te denken of er iemand is waarmee je zou kunnen praten waarbij je je goed voelt! Je gaat achteraf echt opgelucht zijn, geloof me.
Ook zou ik graag nog enkele tips meegeven indien je de drang voelt om te snijden. Doe dan iets wat je graag doet als je de drang voelt, je kan misschien sporten, muziek beluisteren, je gevoelens opschrijven, je vriendje bellen...

Meid, Ik wens je nog veel succes! In hoop dat je de moed vindt om erover te praten (bv leerkracht) en dat je je snel beter mag voelen. Ik geloof in je! Raap de moed bijeen om er iemand over aan te spreken, het is niet gemakkelijk en je zal dan ook stress ervaren maar achteraf zal je je ietsje beter voelen en opgelucht, en zal je vriend waarschijnlijk niets zeggen aan je ouders! Ik denk dat hij vooral wil dat dit niet enkel tussen jullie blijft, maar er ook een volwassene hiervan op de hoogte is.
Je kan het, geef niet op!
Dikke knuffel,
Stille Bij

hai
ik zou stoppen met snijden echt STOP op den duur ga je je echt nog KEI veel pijn doen!
Door het snijden wordt het ook erger!!

Hey,
Ik weet dat het niet makkelijk is maar ik denk echt dat je er met iemand die je vertrouwd over moet praten. Iemand kan je echt helpen! Misschien kan een psycholoog er wel bij helpen en denk als je met een psycholoog wil afspreken dat je dan tegen je ouders moet zeggen dat het voor jou heel moeilijk is. Groetjes

Hi. Ik had eerst de naam coole boer nu is geeuwende dolfijn mijn naam op deze site. Ik uh bedankt voor julie berichten. Ik heb vandaag een rotdag achter de rug nu heb ik net met die ene vriend gepraat en hij heeft met mijn ouders gepraat zij hij want ik was vandaag bij mijn beste vriendin ik vielde me vandaag rot ookal was ik bij mijn beste vriendin ik voel me zo rot en moe en kut gewoon echt kut. Ik uh het spijt me. Ik hoop dat me ouders niet boos worden want toen ik thuis kwaam waren ze er niet niet thuis en nu ook nog niet ik zit namelijk op mijn kamer met de deur opslot wat ik altijd doe.

bye van de roos.