Dit kan een lang bericht worden, sorry daarvoor, maar ik zou het erg apprecieren om een antwoord te krijgen :-).
Ik ben een meisje en ik ben 14. Toen ik 10/11 was, heb ik iets gedaan waar ik nu enorme, enorme spijt van heb. Ik ging namelijk regelmatig op omegle. Soms had ik mijn webcam uit, en praatte ik gewoon rustig met mensen. Maar ik heb - ik kan me echt niet meer herinneren hoe vaak - mijzelf ook naakt laten zien. Ik zag er toen als 10/11-jarige het kwaad niet van in, ik dacht dat het niet zo erg was. Ik heb normaal gezien, tenminste nooit expres, mijn gezicht laten zien. Misschien eens perongeluk, maar ik hoop natuurlijk van niet. Maar ik was wel herkenbaar aan mijn kleding bijvoorbeeld, omdat ik kleding droeg van een 10-jarige en mijn borsten enzo waren nog maar pas beginnen groeien. Ik heb 1x mijn skype gegeven (een account die ik had aangemaakt voor die persoon zodat ik niet herkenbaar was) en kwam er later achter dat mijn email in mijn gebruikersnaam stond. Ik heb dat account nu wel verwijderd. Ik ben daarmee gestopt toen ik 11,5 was denk ik, en ik ben ontzettend blij dat ik daar niet mee ben doorgegaan. Dat is de reden dat ik nu iemand geworden ben, die heel erg oppast met wat ik doe op internet. Ik ben dus niet iemand die snel nog nudes gaat sturen. Ik dacht toen wel van: "oei dit was dom" volgens mij, maar het is pas sinds 2 maanden ongeveer dat ik niet meer stop met erover na te denken. Ik word wakker met die gedachte, en ga ermee slapen. Ik maak mezelf gewoon gek. Ik wil niet ineens door iemand herkent worden van een pornosite. Mijn ouders zetten me gewoon op straat als ze dit te weten komen. Ik wil het gewoon laten gaan, en er niet meer aan denken, maar dat lukt gewoon niet. Iets in mijn hoofd zegt de hele tijd tegen mezelf hoe dom ik was, dat ik mijn leven heb verpest daardoor, dat ik nu voor eeuwig bang ga zijn,...
Ik heb gewoon het gevoel alsof ik nooit meer uit deze angst ga kunnen komen. Ik begin mezelf al te doen geloven dat ik iets op een pornosite heb gezet toen, terwijl ik van mezelf dat totaaal niet kan herinneren en dat lijkt me echt heel raar dat ik dat gedaan zou hebben, maar ik maak mezelf gewoon helemaal gek. Ik heb al met allemaal emails proberen in te loggen op pornosites om voor de zekerheid te checken, maar zoals ik al dacht, geen enkele email bestaat erop. Maar alsnog ben ik mezelf gewoon helemaal gek aan het maken. Ik weet zeker dat als er geen quarantaine was, ik daar niet meer aan gedacht zou hebben en het dan misschien voor altijd vergeten zou zijn. Maar ik denk zooo ver door nu. Ik ben gewoon zo bang om nog volgers te krijgen op sociale media bijvoorbeeld, omdat ik echt super bang ben dat iemand mij gaat gevonden hebben op een pornosite. De gedachte dat ik gewoon geen zekerheid heb dat ik er niet op sta en dat er dus wel degelijk kans is dat ik gewoon naakt op een site sta, maakt mij echt kapot. Ik voel mezelf een heel slechte dochter nu, en ik voel me enorm schuldig tegenover mijn ouders, omdat ze me nog zo gewaarschuuwd hebben voor mensen op internet. Ik weet het, wat gebeurt is, is gebeurt, maar mijn hersenen willen die woorden gewoon niet opslaan.
Weet iemand wat ik nu moet doen? Ik ben echt gewoon uitgeput van dag in, dag uit eraan te denken. Soms denk ik echt: "als ik nu dood was, zou ik me geen zorgen meer hoeven maken" en die gedachtes maken me echt bang voor mezelf, want ik ben super bang dat ik mezelf ga beginnen snijden ofzo.
Is er alsjeblieft iemand die me wil helpen?
Groetjes :(
hallo
als je bang bent dat mensen je gaan volgen die je niet wilt dan kun je misschien je acc op privé zetten en dan kunnen ze je al niet volgen of herkennen
als je hoofd de woorden van jezelf niet kan horen misschien wel van mij : wat gebeurt is is gebeurt maar alsjeblieft begin niet met jezelf snijden want dan ga ik ermee moeten leven dat een persoon zich snijd die ik niet kon helpen en als je echt niet verder kan kun je ook met awel zelf nog contact opnemen
groetjes anoniem
Hey
Wat een vervelende situatie die je in het verleden hebt meegemaakt. Het is normaal dat je hier over nadenkt en over piekert. Gelukkig besef je zelf dat je geen nudes meer mag versturen of jezelf naakt mag tonen. Maar zoals je ook schrijft is dit iets van een paar jaar geleden, soms moet je het verleden kunnen loslaten, hoe moeilijk dat ook kan zijn. Het is wellicht lastig, maar misschien kan je afleiding zoeken bij andere zaken zoals afspreken met je bubbel, bakken/koken, wandelen met een huisdier of gewoon in de natuur, muziek... .
Bovendien is het ook goed dat je wellicht niets op een pornosite hebt geplaatst en je hoofd niet hebt getoond. Je wordt stilaan ouder en hebt hier veel uit geleerd, dus laat dit een les zijn voor de toekomst. Indien je toch ooit een foto van jezelf zou tegenkomen kan je hiermee naar de politie gaan zodat dit verwijderd kan worden en de persoon in kwestie een straf kan krijgen. Maar dan zou er al een foto moeten zijn en zou je al herkenbaar moeten zijn, wat dus allemaal onzekerheden zijn. Ik begrijp best dat je je hier heel druk in kan maken, maar anderzijds zijn het mogelijkheden en onzekerheden. Probeer hier je les uit te trekken voor de toekomst!
Kan je bij iemand hierover terecht? Of schrijf eventueel je gevoelens even neer wanneer nodig.
Liefs,
Een J-Aweller
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
Hallo!
Dat is een heel verhaal. Goed dat je dit nu niet meer doet! Ik snap dat je het niet graag aan iemand vertelt maar misschien kan je erover praten met een vertrouwingspersoon? Je zegt 'als ik nu dood was, zou ik me geen zorgen meer hoeven maken'. Je moet vooral niets doms doen en je leven niet beëindigen, dat is niet de oplossing. Je moet je niet té veel zorgen maken over dat je naakt op het internet staat, want dat is misschien helemaal niet zo. Je zegt dat je er meer aan bent beginnen denken in quarantaine, misschien gaan die gedachten weg als je jezelf terug kan bezighouden met vrienden, school, famillie?
Over dat snijden, je zegt dat je bang bent dat je dat gaat doen. Als je echt dat gevoel hebt zou ik alle scherpe voorwerpen zo ver mogelijk houden. Ik heb mezelf ook een periode gesneden en ik heb er ook nog altijd spijt vant. De littekens gaan moeilijk of soms nooit weg.
Ik denk dat bijna elke puber wel eens op omegle zit, en daar moet je je dus ook niet schuldig over voelen.
Als je dit niet aan iemand durft zeggen kan je online chatten met een medewerker, dan krijg je meteen antwoord op je vraag! Je kan ook een boekje pakken en alles eens van je afschrijven. Of, rustige wandelingen in het bos of een park maken, om je hoofd helemaal leeg te maken.
Hopelijk gaat het snel beter met je!