hey hey hier is een hedicht over verdriet dat eigenlijk woede moet zijn❤

ik hoop dat jullie het mooi vinden.💞
________________________________________________________________________


Verdriet zou zacht moeten zijn,
tranen als regen, kalm en klein.
Maar in mijn borst geen stille pijn,
alleen een storm, een woedend zijn.

Geen snikken, geen gesmoorde kreet,
mijn hart bonkt hard, mijn vuisten heet.
Elke traan brandt als vuur,
ik wil schreeuwen, ik wil muur.

Waarom is pijn zo rauw en fel?
Waarom schreeuwt het als een hel?
Verdriet zou breken, stil vergaan,
maar ik wil rammen, slaan, bestaan.

Dus laat de donder maar eens knallen,
laat de bliksem op me vallen.
Als alles brandt, als alles schreeuwt,
pas dan voel ik hoe zeer het doet.





MET VEEEEEEEEEL LIEFDE GEMAAKT😘