Hey! dit zal miss een lang bericht lijken, maar pls lees het uit, want ik moet echt eens mijn hart luchten...
Ik ben een meisje van 18 en ik ben al sinds mijn 13e met mijn gedachten bij dezelfde jongen. We hebben elkaar leren kennen in het derde middelbaar, en sindsdien hebben we een soort aantrekkings-afstoting relatie (maar we zijn nooit samen geweest). Zowel ik als hij hebben in die tijd andere relaties gehad. We hebben ook ooit eens ons lief bedrogen door samen seks te hebben. En nu we allebei single zijn hebben we besloten friends with benefits te doen.
In het kort: onze chemistry en seksuele aantrekkingskracht is ENORM! Zelfs na 4 jaar: als we elkaar aankijken, willen we elkaars kleren uittrekken. Maar hij is nu niet bepaald de meest "flinke" jongen: hij heeft emotionele problemen door zijn thuissituatie, hij zit aan de drugs, hij gaat constant uit... En hij gelooft niet in liefde.
En toch heb ik gevoelens voor hem. Ik weet dat die niet wederzijds zijn en ik weet dat hij niet met mij iets échts wil opbouwen. Ik weet dat een relatie met hem nooit zou werken, gezien zijn emotionele toestand. En toch kan ik niet stoppen met aan hem te denken.
Mijn gevoelens voor hem verteren mij letterlijk al vier jaar lang. Ik heb nog nooit met eender wie dezelfde aantrekking gevoeld als ik voel met hem. Er is zo veel passie, avontuur en zelfs misschien een klein beetje gevaar. En hoe hard ik dit niet wil, ik hou ergens van hem.
Maar ik wil helemaal niet van hem houden... En ik ben bang dat deze friends with benefits afspraak mij kapot zal maken, aangezien ik hem graag zie en dit niet wederzijds is.
Alvast bedankt om te lezen en eigenlijk heb ik niet echt een vraag... Het is gewoon ik heb dit nog nooit hardop kunnen zeggen of typen en ik moest even mijn hart luchten...
probeer zijn leven positief te beïnvloeden, maar niet achter zijn rug??