Maar nu nog steeds denk ik consant aan haar, het voelt gewoon meant to be. Het maakt niet uit wie ik nog tegenkom, zij heeft alles wat ik wil. En ze zit nu echt al heel lang in mijn hoofd.
Ik wil graag nog een kans, zeker omdat ze in het begin wel verliefd was, en heel vaak zei dat ze me wel fijn vond enzo. Maar het probleem is dat ik niet terug een bericht wil sturen. Dat ga ik ook niet doen.
Ik wil haar gewoon eens terugzien, en als er dan niets gebeurd zal er ook nooit iets gebeuren.
Een voorbeeld hiervan is bv een fuif, toen we stuurden gingen we heel vaak naar elkaar op fuiven. Het probleem is dat ik naar geen enkele fuif kan deze zomer, ik ben altijd weg.
Ik weet nu niet wat het probleem is, ik weet dat het heel vreemd klinkt, maar ik wordt er precies wel wat slechter gezind/verdrietig/.. van. Ik weet dus niet goed wat ik moet doen, of beter gezegd: hoe moet ik daar mee omgaan?
Ik ga geen berichtje sturen, maar weet niet hoe ik anders contact krijg.
Hoe ga ik er dan mee om dat ze voor mij aanvoelt als meant to be? Zeker na zo veel tijd, zie ik nog steeds niemand anders dan haar. En als je zou vragen wat ik wil van een vriendin, beschrijf ik eigenlijk gewoon haar.
Ik begrijp je reactie wel, de reden dat ik niet wil sturen is omdat ik niet wonhapig wil overkomen. zij was degene die nog geen relatie zag zitten, en ondanks enkele seinen die ik nu keijg dat ze me wel nog ziet zitten, wil ik niet avhter haar aan lopen. Dat helpt bij niemand.
Ik snap die redenering. Maar is 1 berichtje sturen echt 'achter haar aanlopen'?
Of gaat het hier vooral over dat je eigenlijk wil dat zij zelf het initiatief neemt?
Heel cru gezegd zijn er volgens mij 2 opties: ofwel stuur je wel uit jezelf, en neem je zo contact op. Ofwel kies je er dan toch resoluut voor om haar te vergeten.
Maar ja, je zegt dat je dat tweede hebt geprobeerd en dat ze niet uit je hoofd geraakt. Is sturen dan niet het meest logische? Is het zo'n ramp als je nog eens stuur voor nog eens af te spreken? Ga je een mogelijke toekomst met haar op het spel zetten omdat je zelf geen initiatief wil nemen? Dat antwoord mag jij trouwens volledig zelf kiezen, hé.
Je zit er nu toch zoveel mee in je hoofd, dat het me het meest efficiënte lijkt om gewoon zelf te sturen.
Dat zeg ik natuurlijk met de info die ik nu van jou weet, hé.
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
Hoi anoniem
Ik heb je berichtje gelezen.
Ik vraag me af waarom je absoluut niet wil sturen naar haar. Zeker als je zelf zegt dat er eigenlijk geen moment/manier zal zijn om haar de komende periode spontaan te ontmoeten.
Want wat je nu aan het doen bent, is jezelf vastzetten, hé. Je wi haar zien, maar niet sturen, terwijl je weet dat je haar waarschijnlijk niet gaat zien.
Dus waarom stuur je haar dan niet gewoon?