- vrouw
- 20 jaar
- 4 jaar relatie
- ouders gescheiden
Ik ben klaar om alleen te wonen, maar mijn vriend helaas nog niet. Ik kan op het appartement van mijn papa gaan wonen met alle meubels in. Ook ga ik werken vanaf augustus dus het moet in principe haalbaar zijn. Maar nu zegt mijn vriend dat ik alleen aan mezelf denk en niet aan ‘ons’. Ook vertelde hij me dat hij niet klaar is om alleen te wonen en dit nog niet wil want hij wil nog sparen door bij zijn ouders te wonen. Dit snap ik heus wel maar ik moet 3 keer per week verhuizen van papa-mama-mijn vriend en ben dat zo beu, ik zou graag een plaats hebben waar ik thuis kom en dat van mij is. Hij wil niet tot bij mijn thuis komen omdat hij huisdieren heeft waarvoor hij moet zorgen en geen zin heeft om nog vroeger op te staan om eerst tot bij zijn thuis te rijden en dan nog de huisdieren te verzorgen. Maar nu deze ochtend vertelde hij me dat we in het huis dat in bezit is van zijn ouders ( een huurhuis) kunnen gaan wonen. Maar dit zie ik echt niet zitten , dit zijn zowiezo meer kosten dan een appartement en het kan nooit van mij worden. Ik heb echt wel respect voor zijn keuze maar moet ik dan weer eens sorry zeggen of mijn toekomstbeeld laten schieten voor hem?
Nu heb ik nog een bijkomend probleempje,
Mijn vriend is echt al jaren bezig dat hij drugs wil verkopen en dat dat massa’s geld opbrengt maar dit zijn natuurlijk nutteloze praatjes om stoer te doen. Nu heeft hij een nieuwe kameraad die in bezit is geraakt van drugs en ze hadden dit 1 malig geprobeerd , bij mijn weten toch, en ik had gezegd dat ik dit niet graag had. Nu had hij als excuus om weg te gaan van een feestje dat hij die kameraad moest gaan helpen met de computer. In de auto vertelde hij me dat dit niet was om de computer te halen maar om drugs te halen. Ik was direct heel kwaad en vertelde dat ik dit echt niet wou en dat ik er niet mee kon lachen dat hij zoiets doet, hierop reageerde hij dat hij geen geld weg gooit omdat hij dit kon verkopen. Dit geld zou dan zijn voor ‘onze’ toekomst.
Ik weet het niet meer … ik ben iemand die altijd maar sorry zegt om ruzie te voorkolen en zich altijd schuldig voelt omdat iemand zegt dat ik verkeerd ben. Ik weet het niet , ben ik fout ?
Help me …
Groetjes
Anoniem
dat is heel lief ! heel erg bedankt voor je reactie doet me echt goed!
groetjes
ooh dat is super lief ! heel erg bedankt voor je reactie , doet me echt goed !
Dat is zeer graag gedaan, ik ben blij dat ik je kon helpen ?
Moest ik jou zijn zou ik in het appartement gaan wonen. Je vriend is niet verplicht om daar ook te gaan wonen en ik ben er zeker van dat jullie nog veel met elkaar kunnen afspreken of dat jij eens bij hem blijft slapen. Jezelf om de tijd eens vooropzetten is niet egoïstisch, als individu heb jij ook verlangens dat is ook werken aan het ons. Jullie zijn met 2 met elk een eigen wil en eigen ideeën, jullie moeten bereid zijn om als het nodig is water bij de wijn te doen. En dat moet je vriend in dit geval gwn effe doen.Want als jij je dan slecht gaat beginnen voelen dan zal dat sws effect hebben op de relatie.
Trouwens wat hij zegt over "Ons"....er verandert toch niks aan jullie gevoelen t.o.v elkaar als jij daar gaat wonen. Jullie zoeken het wel uit, vinden een manier om het zo te laten werken. Later als hij dan klaar is om uit huis te gaan, kunnen jullie samen iets gaan zoeken om samen in te wonenet zijn dieren.
Over het dealen...Je vriend moet echt nadenken over de consecenties hiervan. Als hij gepakt wordt krijgt hij boetes en later celstraffen. Ik weet niet echt hoe dat dan gaat helpen voor jullie toekomst. Ik krijg het gevoel dat hij wat verblind is aan het worden door het geld en dat hij het financiele op zich neemt. Ik begrijp wel dat je als man wilt hebben dat je vrouwtje gelukkig is en dat er financieel niks tekort schiet. Maar er zijn grenzen in hoevere je gaat voor geld.Praat er eens over met hem.
veel succes allesinds
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
Hey anoniem
Eerst en vooral: wat knap dat jij je op je 20ste al klaar voelt om alleen te wonen! Dat is een heel grote stap naar volwassenheid :)
Lijkt me inderdaad een moeilijke situatie wel. Als je mijn mening wil weten: ik vind niet dat je verkeerd bent. Net zoals je vriend heb jij je mening, en daar zou hij respect voor moeten opbrengen. Het is niet zo'n goed idee van hem om drugs te verkopen omdat dit illegaal is. Als als ze erachter komen zal hij grote boetes moeten betalen. Maar dat weet je natuurlijk.
Over dat wonen: als jij dat niet als de perfecte oplossing ziet (je hebt daar zo je argumenten voor, waar ik me trouwens ook volledig in kan vinden), dan is dat zo. Je hoeft jezelf hier echt niet in te forceren en het toch te doen omdat hij dat wil. Je hoeft geen sorry te zeggen en je hoeft inderdaad zeker niet je toekomst te laten schieten voor hem. Je bent nog erg jong. Het zou jammer zijn om nu een keuze te maken waarvan je nu eigenlijk al weet dat het geen goede keuze is, en waarvan je achteraf dan ook spijt gaat hebben. Het is belangrijk om te luisteren naar wat je zelf wilt. Op dit moment zijn dat keuzes die niet overeenstemmen met die van je vriend. Je moet zelf je grenzen hierin aangeven. Het lijkt me niet makkelijk, want je houdt van hem, maar het is dan ook net de reden waarom je het moet doen. Als je op zijn ideeën ingaat, gaan jullie nooit gelukkig zijn samen. Dit kan je hem misschien in een goed gesprek duidelijk maken.
Ik wens je veel succes met het gesprek, en hoop dat je iets aan mijn reactie hebt gehad. Je mag via dit forum altijd nog een berichtje posten met een update. Als je je slecht zou voelen over het gesprek, en je hebt niet echt iemand waar je bij terecht kan (wat ik natuurlijk hoop van niet), dan kan je ook steeds op dit forum terecht. Er zijn hier zeker Awellers die je verhaal lezen, met je meeleven en reageren.
Groetjes
Bleke Hyena