Ik ben een meisje van 16 jaar en ik vraag me al een paar jaar af of ik autisme heb.
Ik ben nooit getest geweest (heb zelfs nog nooit een psycholoog in het echt gezien, mijn ouders vinden dat dat voor zotten is waar ik het helemaal niet mee eens ben maar ja wat heb ik te zeggen), maar ik heb al een hoop gesurft en boeken gelezen over zowel autisme als hoogsensitiviteit en hoogbegaafdheid, en ik vertoon gelijkenissen met alle drie.
Ik kan prikkels moeilijk verwerken en loop daardoor soms helemaal vast, begin soms te wenen zonder dat er voor mijn omgeving een aanleiding is, maar dat is dan vaak omdat het gewoon te veel is. Toen de klas bijvoorbeeld de hele dag al superdruk was en er die dag ook al een spreekbeurt geweest is (wat ik haat), dan begon ik te wenen toen de leerkracht van het laatste uur de taken terug uitdeelde en blijkt dat ik die verkeerd begrepen had (wat op zich helemaal niet erg is, maar doordat het al zo’n moeilijke dag was, was dat gewoon te veel). Daardoor denken mijn klasgenoten waarschijnlijk dat ik een enorme aansteller ben.
Ik ga supergraag op kamp, maar ik heb mijn platte rust wel echt nodig. Op kamp komen er zoveel prikkels tegelijk op je af (vooral de eerste dag): nieuwe mensen, nieuwe plaats, onbekende dagschema’s, eten dat soms niet lekker is, de dagen zitten bomvol superleuke activiteiten. Ik vind dat echt leuk, maar ’s avonds lig ik toch te wenen in mijn bed. Wenen is een beetje mijn manier om te “ontladen” van alle indrukken en prikkels. Het ergste vind ik de kampfuif, ik blijf dan de hele avond buiten als dat kan en als dat niet kan, draag ik oordopjes en sta ik daar maar wat op de dansvloer te staan, zonder te weten wat ik moet doen of hoe ik moet dansen.
Ik wil ook altijd graag weten wat er wanneer gaat gebeuren, en ik leer dagplanningen (bv. lesroosters op school of opgehangen dagplanningen op kamp) zo snel mogelijk van buiten. Ik moet ook op elk moment kunnen weten hoe laat het is, om te weten wat er gaat gebeuren. Maakt niet uit of het op een digitale wekker is of op een grote wijzerklok of op mijn gsm of op mijn horloge, ik moet gewoon kunnen kijken hoe laat het is.
Ik ben ook sociaal heel erg onhandig, ik kan niet praten met vreemden en ik heb tot halfweg het derde middelbaar geen echte vrienden gehad. Er waren wel mensen die ik mijn vrienden noemde, maar daarvan heb ik nu pas door dat ze me misbruikten. Ze profiteerden van mijn naïviteit om een voordeel te hebben bij bv. groepswerk. Mijn lagere school “beste vriendin” sloeg mij regelmatig of liet mij slaan en stampen door haar neven als ik iets deed dat haar niet aanstond (letterlijk van ‘niet mogen komen spelen’ tot ‘mijn nagels niet geknipt hebben’). Ik dacht dat dat gewoon was wat vriendinnen deden. Een andere “vriendin” loog constant tegen mij en maakte me vanalles wijs, en ik kende het begrip ‘liegen’ niet en geloofde dus alles. Nu heb ik gelukkig wel echte vriendinnen, ik vertrouw hen volledig en kan ook echt bij hen terecht met de meeste dingen.
Ik ben jarenlang (negen of tien jaar lang) gepest geweest, meestal verbaal (nerd, strever, dom kind, ge hebt geen vrienden, ge kunt niks, ga gewoon in uw boek lezen) maar soms ook fysiek (mijn favoriete pen stelen, mij slaan, in een grote kring rond mij komen staan en mij heen en weer schoppen). Gelukkig is dat nu wel gedaan.
Wat ik ook altijd doe, is in mijn hoofd oefenen wat ik ga zeggen. Bijvoorbeeld als de leerkracht een vraag stelt, eerst het antwoord zeggen in mijn hoofd voor ik mijn vinger opsteek. Of in de wachtrij bij de bakker steeds maar ‘een groot wit, een klein grof en drie sandwiches’ herhalen als dat de bestelling is.
Ik ben vrij goed op vlak van school, haal vaak achten en negens (en ik leg voor mezelf de lat ook vrij hoog, ben pas echt tevreden met negentig procent). Het enige dat ik echt niet kan is LO, en ik haat dat vak echt omdat ik dat niet kan en dan moet je dat voor punten doen terwijl heel de klas erop staat te kijken en dan raak ik in paniek en dan kan ik nog minder. Maar voor de rest gaat alles vrij gemakkelijk, en ik verveel me dan ook vaak in de klas. De helft van de tijd ben ik supergestresst voor toetsen en spreekbeurten, de andere helft van de tijd verveel ik me te pletter en vraag ik me af wat ik daar in godsnaam zit te doen.
Als je leest over autisme, dan wordt er vaak gezegd dat autisten heel erg geïnteresseerd zijn in één ding en daar alles over willen weten. Dat is bij mij denk ik niet echt, maar ik ben wel al van jongs af heel geïnteresseerd in ruimtevaart en astronomie. Ik bouw graag raketten en zo uit lego en ik lees er veel over en ik heb de lancering van de Crew Dragon gevolgd op NASA tv, maar het is niet dat ik letterlijk elk feitje ken.
Dus, ik heb een paar vragen:
-Hoe weet je of je autisme (of iets anders) hebt?
-Denken jullie dat ik iets heb?
-Wat kan ik doen om minder “last” te hebben van al die dingen hierboven?
-Nog andere tips of weetikveel?
Dankjewel om heel dit bericht te lezen!
Groetjes van de Siberische Ijskoningin (nog zoiets: ik heb net zolang op “genereer een schuilnaam” geklikt tot het een logische combinatie was, en ik was best wel blij met deze: in Siberië is het koud en is er veel ijs en dus klinkt Siberische Ijskoningin echt wel goed vind ik)
Hey Siberische Ijskoningin
Ik herken me zohard in wat je verteld. Elk woord komt gewoon exact overeen met hoe ik me altijd voel. Ik heb ook zoals unieke wolvin vastgesteld Asperger (autisme) maar ben wel een jongen. Ik begrijp je maar al te goed in elk woord en handeling die je hierboven hebt uitgelegd. Van "overprikels" maar ook "minder" sociaal. Ik denk dat Unieke wolvin hierboven je al heel goed heeft proberen te helpen, beter ga ik het niet kunnen :). Ik heb jammer genoeg zelf niet veel tips, ik struggle er zelf ook nog een beetje mee. Ik heb wel in het zesde middelbaar (ik zit nu in het eerste hoger) een hele goede vriendin leren kennen (ook met asperger) en samen met haar heb ik al heel veel dingen geleerd. Ik kan nu beter tegen prikkels en durf ook al meer met meisjes te praten (wat ik voordien niet durfde). Ik hoop voor jou dat je rust kan vinden en misschien snel iemand tegen komt die jou kan helpen. Je kan ook altijd naar het JAC (sturen want dat vond ik leuker, maar je kan ook gaan). Ik zou ook misschien eens met je mama of papa hierover spreken als dat gaat (of schrijf ze een brief, dat gaat gemakkelijker) en dan kunnen zij misschien samen met jou een oplossing zoeken, of toch zeker al iets om het gemakkelijker te maken. Zoals bv medicatie voor beter te kunnen concentreren. Ik hoop dat je snel hulp vind, want ik weet hoe zwaar het soms kan zijn!
Ik wilde nog snel even zeggen dat ik het extreem dapper vind van je om het hier tekomen vertellen, ik zou het niet gedurft hebben!
Dikke knuffel en warme groetjes
J-awel
Hey
ik herken me echt heel hard in je verhaal. Ik heb me vroeger ook soms wel eens afgevraagd of ik autisme had, vooral omdat ik iemand kende met autisme en wij hadden een heel gelijkaardige gedachtengang. Maar anderhalf jaar geleden ben ik dus naar een psycholoog gegaan (niet specifiek voor dat) en ik ben er toen achtergekomen dat ik geen autisme heb maar gewoon hoogsensitief en hoogbegaafd ben. Autisme, hoogsensitiviteit en hoogbegaafdheid hebben best wel veel overlappende symptomen, dus ik denk dat het moeilijk is om zelf uit te vinden welke van deze drie je hebt.
Je kan misschien eens naar het CLB gaan? En probeer er inderdaad nog eens met je ouders over te praten, zodat je getest kunt worden en je het zeker kan weten. Want ik denk dat het wel hele verklarend voor je zal zijn als je weet wat je hebt. Dat was het voor mij toch.
Ik heb zelf niet echt tips, sorry. Maar de tips die Unieke Wolvin heeft gegeven zijn wel heel goed!
Veel geluk xx
groetjes
Slaperige Onyx
Hey Siberische Ijskonigin,
Beter dan de uitleg van Unieke Wolvin kan ik het niet maken.
Ik heb zelf autisme (asperger) en jou verhaal is ongeveer exact hetzelfde als dat van mij.
Als je zeker wil weten of je Autisme hebt, kan je je laten testen bij een psycholoog of psychiater.
Groetjes,
Glazen Praline (niet zo'n logische schuilnaam ;-) )
Hoi Unieke Wolvin, J-Awel, Slaperige Onyx en Glazen Praline
Dank jullie wel voor jullie reacties! Het is goed om te lezen dat ik niet alleen en dus niet abnormaal ben. Dank je wel voor je tips, Unieke Wolvin. Ik ga ze zeker eens uitproberen.
Groetjes van Siberische Ijskoningin
Heb je een account en wil je reageren met je schuilnaam?
Log in. Of registreer je.
Als je zonder account reageert, zal het wat langer duren omdat wij je reactie dan eerst nalezen.
Hey hey,
Autisme is een verzamelnaam, maar dat weet je waarschijnlijk al. Er zijn dan ook super veel vormen van autisme en hoe erg je het kan hebben.
Zelf heb ik (vastgestelde) Asperger. Dit is ook een vorm van austisme, al heeft mijn psychloog me uitgelegd dat ze het daarbij hebben geplaatst maar het niet onder het 'typische' autisme valt. Ik heb een vrij lichte vorm en ik functioneer gelukkig vrij goed.
Je kunt niet weten van jezelf dat je autisme hebt, daarvoor moet je bij een pyschloog of psychiater een heel aantal testen doen. Deze gaan van rekenen naar 'zeg me wat er in dit plaatje gebeurd' naar 'wat zie je in deze vlek' tot 'kleur deze kleurplaat in'. Zo testen ze zowel je IQ als EQ. Bij de meeste mensen met autisme is het IQ het hoogst, hoger dan gemiddeld. Ze zijn goed in vanalles, hun leervermogen is hoog, dit soort dingen. (Niet iedereen met autisme heeft dit maar dat is meestal wel het geval) En het EQ is te weinig, hierdoor zijn ze vaak buitenstaanders en introverts, kunnen ze niet goed communiceren met anderen en vinden ze het moeilijk om tegen veel mensen tegelijk te praten. (ook dit heeft niet iedereen maar meestal is dit wel het geval)
Misschien kan je eens met je ouders praten over wat je ons nu verteld hebt en zeggen dat het je echt tegenhoud en het je echt dwars zit. Je kan eventueel ook met een psycholoog van het CLB gaan praten, maar ik weet niet of zij kunnen concluderen of je autisme hebt of niet en welke soort autisme dit dan zou zijn.
Een paar tips:
-Praat erover met je leerkrachten, begeleiders op kamp, vriendinnen en ouders. Misschien houden ze hier wel rekening mee en krijg je bijvoorbeeld de planning van het kamp te zien of begeleiden leerkrachten je met voor de klas spreken. Je vriendinnen kunnen je misschien helpen op school bij andere kinderen en daar rekening mee houden.
-Als je voor een klas staat (of voor een groep mensen) kijk niet direct in hun gezicht, kijk over hun heen. Naar de top van hun hoofd alswaar, scan de ruimte en zo lijkt het alsof je iedereen aankijkt maar eigenlijk is dit niet het geval. (voelt minder akward)
-Nog eentje voor tijdens een presentatie: wees goed voorbereid en pruts niet met je haar of iets dergelijks. Neem bijvoorbeeld een pen mee naar voren, deze kun je gebruiken om mee te prutsen tegen de zenuwen en als je af en toe met de pen ergens naar wijst (bijvoorbeeld een foto op je PP dia) heb je hem toch niet voor niets meegenomen.
-Bij een persentatie: gebruik je handen! Als je je handen gebruikt lijkt het allemaal veel natuurlijker en gaat het automatisch makkelijker. Je kan doen alsof je een bal vasthoud met je handen, let maar eens op als bijvoorbeeld iemand zoals Steve Jobs spreekt, zij gebruiken dit ook.
-Blijf vooral wenen! Huilen is een goede en natuurlijke uitlaat klep voor emotie en het is de beste manier om van emoties af te komen. Je voelt je automatisch beter als je gehuild hebt!
-Om prikkels te verwerken kan je bijvoorbeeld als de dag voorbij is of als er veel is gebeurd een lijstje maken met alles erop. Een beetje orde maken in je hoofd. Mensen met autisme (als dat bij jouw het geval is) kunnen moeilijk veel dingen tegelijk 'sorteren' in hun hoofd en dan gaat alles in de war. (Mijn psycholoog heeft me dit uitgelegd met blokjes op een rijtje, als er een blokje bij wilt gaat dat en herschikken ze zich, maar als er ineens 3 blokjes bijwillen krijgen ze het moeilijk en gaat het niet.)
Nuja meid, dat is alles wat ik te zeggen heb. Ik hoop oprecht dat het je een beetje geholpen heeft want I feel your pain! Als er iets is kan je me altijd contacteren met bijvoorbeeld een berichtje of iets dergelijks, ik ben der voor je!
Groetjes,
Unieke Wolvin(waarschijnlijk is dit anoniem maar ik ga je bericht proberen opnieuw te vinden en het antwoord te herposten. mijn pc doet vervelend.)
PS. ik vind je schuilnaam echt de bom!