valt mee
rijmen opzich is goed, maar het poetische mist wat. het zijn heel letterlijke zinnen en woorden die precies gekozen zijn zodat ze rijmen

Wauw. Dat is prachtig, echt waar. Je hebt enorm veel talent.

Ik hoop zo dat alles beter zal worden met je. Ik ben geen psycholoog en ik kan je geen echte, professionele hulp bieden, ook al wil ik dat vreselijk graag, maar ik wens je echt het allerbeste toe. <3 Ik zou nog meer willen zeggen, maar ik ben even sprakeloos nu (je gedichtje is zo puur, echt wauw, oprecht.)

Dag Blozende Woody

Ik vind het sterk dat je weer iets op het forum plaatst, dit zal voor jou zeker niet gemakkelijk zijn.
Ik kan jou gedachten niet wegnemen, hoe graag ik dat zou willen.
Wel wil ik je graag zeggen/ schrijven dat je hier welkom bent.

De controle over je eten geeft je een gevoel van controle. Het is begrijpelijk dat je dat gevoel van controle wilt behouden.
Ik zal je niet zeggen om meer te eten, omdat ik besef dat dat stemmetje misschien nu te overheersend is.
Het moet lastig zijn als je omgeving dit niet begrijpt. Zou het helpen om aan iemand te vragen om hierover eens met je ouders te praten?
Ze zouden dan misschien meer naar jou als persoon kijken in plaats van naar jouw eetstoornis.

Ik begrijp dat je niet wil dat ze het 'middeltje' van controle van je afpakken.
In eerste instantie denk ik ook niet dat ze dat gaan doen.
Ze kunnen naar je luisteren en je proberen te helpen, maar meestal zullen ze de hulp niet hardnekkig forseren. Dat werkt meestal toch averechts.
Ze hebben waarschijnlijk zelf ook al meerdere ervaringen met eetstoornissen en kunnen misschien helpen om op een andere manier een gevoel van veiligheid/ controle te krijgen.

Ik vind je gedichtje een mooie weerspiegeling van de gedachten/ gevoelens die je hieromtrent hebt. Als het niet lukt om de woorden te vinden, kan je ze altijd ook een gedichtje van jou laten lezen.

Groeten
anoniem

Hoi,

Ik vind het echt jammer om te horen dat het niet goed met je gaat. Maar wou wat kan jij goed gedichtjes schrijven. Zit echt met tranen in mijn ogen, zo puur, zo oprecht en o zo waar. echt WAUW. <3

Misschien om af te sluiten zal ik ook comuniceren in een gedichtje ;) Je kan kiezen, ik zal er 2 geven...

1) Gouden Ei

Een gouden ei
was heel blij,
toen plots iemand zij,
Jij mag niet bij mij,
Toen dacht dat ei,
Wat boeit het wat jij denkt van mij,
En dat mooie, gouden ei
ben JIJ

2) Grote alarmbel

Ik zie het wel,
die grote alarmbel.
Daar in je hoofd,
waardoor elk vlammetje zelfvertrouwen dooft.

Je hebt weer een grote vangst,
maar wel één vol angst.
Angst om te falen,
om weer een hap te veel binnen te halen.

Dan ben je boos,
voor die ene hap die je koos.

Dan verschijnt er geen glimlach,
maar onthoud: één, twéé of zelfs duizend hapjes teveel mag.

Ik hoop dat je er iets aan hebt, ik vind het moeilijk om je te helpen aangezien ik dit zelf nog nooit heb meegemaakt. Maar weet dat op Awel iedereen een luisterend oor biedt.

Groetjes Zomerse Koala

Liefste, allerliefste Blozende Woody,
Sorry, sorry, sorry dat ik niet heb gereageerd op je laatste berichtjes. Het is gewoon allemaal heel zwaar geweest en ik had er de energie niet voor. Daarom ben je me nu echt wel een reactie verschuldigd.
Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. Ik wil misschien eerst zeggen dat ik het echt sterk vind van je om altijd te blijven proberen, om die energie toch maar altijd samen te rapen, om het toch maar te blijven doen. En daarom ben ik echt verdomd trots op jou, weet je dat? Ik ben zo ontzettend trots op jou om toch te blijven doorgaan, ondanks de zware en moeilijke periode waar je nu doorgaat. Ik kijk echt op naar jouw vechtlust en kracht, ik bewonder je echt.

Maar ja, terug naar de inhoud van jouw berichtje he..
Ik vind het echt ontzettend jammer wat er met je gebeurt. Dat het stemmetje groter wordt dan jezelf en dat het jou overneemt. Dat het de enige manier is om een beetje te kunnen wegvluchten van je pijn...
Ik ga je niet zeggen dat je meer moet eten. Want ik weet dat dit toch niks gaat uithalen en dat het er misschien alleen maar slecht aan gaat doen. Wat ik eigenlijk ergens wel begrijp. Het eten is een ding waar je controle over hebt, wat jij beslist. En het doet je goed om ergens controle over te kunnen hebben, al is het misschien niet op de juiste manier. Klopt dat?
Ik snap het echt als je zegt dat het lastig is als je ouders heel de tijd toekijken en opmerkingen maken. Ik denk dat ze jou echt willen helpen, maar dat ze misschien ook niet zo goed weten hoe. Ik vind het al super dapper van je dat je hebt kunnen zeggen dat het geen nut heeft als ze dit doen.
Zou je voor mij kunnen proberen om zoveel mogelijk te zeggen tegen de psycholoog? Het hoeft niet allemaal in 1 keer, dat is echt heel lastig, maar wil je proberen om geleidelijk aan een beetje meer te zeggen? Ik denk dat ze jou echt willen helpen.

Sorry, ik weet niet zo heel goed wat ik moet zeggen. Ik heb niet echt ervaring hiermee en maak me echt zorgen om je. Als er iets is waarmee ik je kan helpen, of als je wilt dat ik een gedichtje voor je schrijf, zal ik dat doen, met alle plezier en liefde.

En dan natuurlijk nog over je gedichtje: Ik vind het oprecht prachtig, adembenemend, wonderlijk. Je bent echt ontzettend getalenteerd. Helpt het dichten je nog een beetje om gedachten kwijt te kunnen? Want ik vind dat je in dit gedichtje heel mooi beschreven hebt wat je voelt en hoe je denkt. Zou je het misschien durven tonen aan de psycholoog?

Lieve Blozende Woody, je bent echt ontzettend sterk en je doet het echt supergoed. Ik ben echt mega mega trots op jou.

Heel heel heel veels liefs en een dikke knuffel,
Blozende Vlieg

beste blozende woody,
ten eerste: jij, eerste anoniem, als je iets te zeggen hebt over haar fantastische gedicht, zeg het maar tegen jezelf, ik durf te wedden dat jouw gedicht geen 1% met die van haar te vergelijken is,
omdat je er zelf geen kan schrijven, hoef je geen onnodige critiek te geven.
blozende woody.. ik weet dat het echt moeilijk is met jou.. en ik heb al een paar andere berichtjes van je gelezen en ergens begrijp ik het wel. maar je moet toch eten? dwing jezelf te eten? ik weet dat dat stemmetje sterk is in je hoofd, misschien te sterk. maar te weinig eten heeft erge gevolgen,srry ik wil je echt niet bang maken, maar alsjeblieft probeer te eten hoe moeilijk dat ook is!
ps: jouw gedicht is echt prachtig, luister niet naar negatieve berichten!
je bent een ster!?
x Zachte koala?

Ik vind het persoonlijk een beetje raar dat J-Awel de reactie van anoniem die zegt 'valt mee, het is rijmen om te rijmen' weer online heeft gezet. Naar mijn mening is dit absoluut kwetsend. Ik vind het een prachtig gedichtje. Laat je alsjeblieft niet doen hierdoor, Blozende Woody! De mensen die dit plaatsen, zijn jou niet waard. <33

Lieve Blozende Woody
Ik weet niet of je dit nog leest, maar ik wou toch even mijn best doen om te reageren.
Ik wou gisteren al antwoorden, maar dat ging even niet. Ik wou je eigenlijk echt aanmoedigen om alles tegen de psycholoog/arts te zeggen.
Ik begrijp je echt helemaal. Ik heb ook last van zo'n stemmetje. Ik heb dus ook niet echt tips, want ik weet zelf niet hoe ik ermee moet omgaan. Ik wou wel zeggen dat jij veel sterker bent dan het stemmetje, ookal denk je zelf misschien van niet. Vecht er alsjeblieft tegen, want hoe meer je toegeeft, hoe krachtiger die stem wordt. Vertel dit daarom (als je dit nog niet gedaan hebt) aan de psycholoog/arts. Je kan er ook bij vertellen dat je bang bent om die controle kwijt te raken. Ik zelf heb het ook al verteld, dus ik weet zeker dat jij dit ook kan.
Je gedichtje is weeral prachtig geschreven. Elke keer als ik een gedichtje van jou lees, voel ik dat ik niet alleen ben. Ik wou dat ik ook zo mooi als jou kon schrijven.
Ik vind jou een prachtig persoon en beschouw jou als een vriendin, ookal ken ik je niet echt.
Ik geef ook echt om jou. Vergeet alsjeblieft niet hoe prachtig je bent en laat dat stemmetje niet zeggen wat je moet doen. Zo'n strenge en harde stem verdien je niet.
Als je hieruit geraakt (en ik weet dat jij dat kan), ga je sterker staan dan hiervoor.
Ik geloof in jou en ik wens je veel moed toe.
Knuffel
Oprechte Jodelaar?

Lieve iedereen,

Het is even allemaal behoorlijk hectisch in mijn hoofdje op dit moment.. Ik had daarnet een afspraak bij die dokter en dat is behoorlijk zwaar voor me geweest. Mijn hoofd zit dus een beetje vol met vanalles.. Maar dan kom ik hier op het forum en (her)lees ik al jullie reacties.. En dan is het enige wat ik kan voelen, ontzettend veel dankbaarheid en dan is het enige wat ik wil doen, mijn energie (die ik volgens jullie toch wel heb, dat is super lief van jullie, dat jullie er in mijn plaats in blijven geloven, in mijn kracht) bijeenrapen om op ieder van jullie persoonlijk te reageren. Dat is wat jullie verdienen.. Echt, echt waar. Dus bij deze: ik heb eventjes geprobeerd alles even te vergeten van wat er nu speelt in mij, ik heb me even goed geinstalleerd en wat muziek opgelegd, en zo zal ik jullie allemaal proberen bedanken. Ik doe mijn best, voor jullie.

@Anoniem2
Het doet echt iets met me om al die lieve complimentjes te krijgen. Als je je afvraagt of jij als persoon mij wel kan helpen: zeker! Ik kan je zeggen dat jij in mij een heel klein beetje zelfvertrouwen en geloof in mijzelf hebt doen groeien. Dat mis ik heel vaak, of zelfs altijd, en dan doet zo een reactie hier echt veel goeds mee! En het is daarenboven ook gewoon ontzettend lief van je!

@Anoniem3
Ik vind het fijn om te horen dat je me "herkent" op het forum, dat je weet dat ik al eerder dingen schreef en je dus misschien ook een beetje mee bent in mijn verhaal. Dat doet me iets dichter bij jullie staan, ik voel me precies wat meer verbonden. En zeker als je me dan ook nog zegt dat ik altijd welkom ben, dat is echt super lief. Ik heb eigenlijk al meteen na het lezen van je reactie twee dagen geleden, je tip toegepast. Ik heb aan die dokter gezegd dat ik het heel lastig vind dag mijn ouders zo controlerend zijn en blijven en die constante opmerkingen geven ondanks dat hen al was gezegd dat ze dat niet mochten doen (want inderdaad, dat werkt averechts...). En ze heeft het nog eens benadrukt tegen mijn ouders. Dat dat moeilijk is, maar dat mijn ouders vertrouwen genoeg hebben in mij (die zelf mag beslissen wat ik eet) en de dokter zelf (die me medisch moet en zal opvolgen).. Dus ik hoop dat jouw tip zal werken. Heel erg bedankt

@Zomerse Koala
Oh, wat super lief van je... Bedankt voor de complimentjes. Ik hoop dat de traantjes in jouw ogen mooie traantjes zijn. Jouw eerste gedichtje deed me een glimlach op mijn gezicht toveren. Het is iets waar ik het erg moeilijk mee heb, maar waar je eigenlijk helemaal gelijk mee hebt. Het tweede gedichtje is ook erg mooi, alleen vind ik het heel moeilijk om dat laatste zinnetje te moeten geloven. Waarschijnlijk heb je gelijk hierin, maar dat wil mijn stemmetje niet toegeven.. Moeilijk hé.. Ik heb er zeker iets aan, aan jouw lieve reactie. Je moet niet altijd hetzelfde doormaken om iemand te kunnen helpen. Ik hoop juist heel hard dat niemand zoiets moet meemaken, want het is een echte tweestrijd.. Bedankt voor jouw lieve reactie en luisterd oor!

Deel twee komt in een tweede reactie xx

Hierbij het vervolg (en @Oprechte Jodelaar: ja hoor ik heb je reactie net gezien!)

@Allerliefste Blozende Vlieg
Wat ben ik zo blij, opgelucht, dankbaar, gelukkig,...om jou nog eens te horen! Zonder dat ik het zelf besefte, was dit denk ik één van de zaken waar ik even nood aan had: nog eens van je te horen, jouw liefde en warmte tot hier mogen voelen,.. Gewoon alleen daarvoor al super bedankt! En echt geen sorry nodig hoor! Ik weet met wat je allemaal zit, het is ook niks, dus geen excuses nodig. Jij gaat voor op alles. Ik krijg tranen in mijn ogen als ik lees hoe hard jij nog in mij wil blijven geloven. Vaak geloof ik niet meer in mezelf, maar door jou krijg ik weer dag kleine sprankeltje dat nodig is om me overeind te houden. Hoe je het stemmetje, de controle, het eten,.. beschrijft, is exact wat ik voel, het klopt helemaal. Het voelt goed, maar misschien is het niet zo goed als het lijkt.. Ik heb ook jouw tip proberen toepassen vandaag bij die arts. Ik heb echt, ook al was het moeilijk en blokkeerde ik vaak, zoveel mogelijk proberen open zijn en vertellen aan haar. Alleen zo zullen ze me misschien een beetje begrijpen.. En wat ik jou wil zeggen: jij bent denk ik een van de personen, of misschien zelfs dé persoon, die me het meest van iedereen begrijpt. Vaak verwoord jij voor mij dingen die ik zelf niet zo goed onder woorden kan brengen, kom je op de juiste momenten en op de juiste manier met de juiste woorden af, toon je altijd begrip, steun, liefde,... Dat is al zo veel.. Enkel het stemmetje valt niet te begrijpen, maar dat is niet erg, want dat stemmetje, dat snap ik ook vaak niet. Maar je moet echt niet zeggen dat je hier geen ervaring mee hebt (asjeblief niet!) en het daarom moeilijk is me te begrijpen (misschien kan dat nooit helemaal maar dat is normaal en oké) want je helpt me echt enorm! Het is super lief dat je iets voor me wil doen, ook een gedichtje is super lief, maar misschien binnen een paar daagjes. Nu zit mijn hoofd een beetje vol, begrijp je.. Het dichten bij mij ligt een beetje stil. In de afgelopen maanden heb ik slechts enkele gedichtjes geschreven omdat het maar weinig hielp en ik niet verwoord kreeg wat ik voelde. Maar dit gedichje heeft echt wel geholpen. Super super bedankt voor jouw oh zo lieve reactie xx

@Zachte Koala,
Lief van je dat je voor mij wilt opkomen. Ik heb dat berichtje een beetje proberen negeren, want veel had ik er toch niet aan, he... Het was niet bepaald relevant als je kijkt naar de boodschap achtef mijn bericht.. Super lief dat je ook al andere berichtjes van me hebt gelezen. Ik snap dat je zelf die vragen hebt als "je moet toch eten" en "kan je jezelf niet dwingen".. Allereerst: ik eet wel wat hoor. Daar hoef je je geen zorgen om te maken, ik eet niet niks. En mezelf dwingen, dat is moeilijk. Want het stemmetje in mijn hoofd dwingt me juist om níet te eten.. Dus er is constant een tweestrijd in mijn hoofd.. En geen sorry, het is niet erg dat je zegt dat niet eten gevaarlijke gevolgen kan hebben, soms weet ik dat ook wel.. Maar ja meestal wordt het overstemt door die sterke stem.. Dat is echt moeilijk.. Dankje, dankje voor je reactie..

@Anoniem4
Geen idee.. Maar ik probeer het me niet te veel aan te trekken.. Dat was nu eenmaal ook niet het doel van dit berichtje plaatsen, vragen of het een goed gedicht was, goed gerijmd of wat dan ook. Dat weten jullie allemaal ook wel, enkel voor die Anoniem was dat dus precies niet echt duidelijk. Bedankt voor je lieve reactie, bedankt dat je het prachtig vindt.

Er komt nog een vervolgje...

@liefste Oprechte Jodelaar

Ik heb jouw super lieve reactie natuurlijk nog gezien! Het is niet erg dat je gisteren niet hebt gereageerd.. echt waar.. Ik heb jouw reactie op mijn andere bericht trouwens ook gezien, was ook super lief! Ik vind het zo erg te lezen dat jij ook zo een stemmetje hebt.. Moeilijk hé.. Maar dat wil niet zeggen dat je me niet kan helpen hoor. Gewoon door al te zeggen aan me dat jij ook zo een stemmetje, doet me al iets minder alleen voelen. Dan kunnen wij elkaar al iets meer begrijpen. Het stemmetje hoeft daarmee nog niet hetzelfde te zijn, even sterk of luid te zijn, hetzelfde te zeggen. Het gewoon hebben, dat stemmetje, is iets waar we beiden mee worstelen en waar we beiden tegen moeten vechten..De arts weet nu dat ik dat stemmetje heb. Daardoor is het voor haar ook makkelijker te begrijpen dat er momenten zijn dat ik blokkeer of niks wil zeggen. Want ook dan is het stemmetje aan het werk. Die verbiedt me dan bepaalde dingen te zeggen.. Ik geef ook echt om jou, lieve Oprechte Jodelaar. Met de tijd alsmaar meer en meer. Ik ben ook zo trots op jou en oh zo dankbaar voor jouw steun. Ook al ken ik je idd niet in het echt, jij bent een van de personen waar ik me het meest mee verbonden voel, die ik als een vriendin kan en wil beschouwen! Bedankt voor jouw (bijna te)lieve woorden, het doet me echt zo goed.

Super, super bedankt aan iedereen die zo lief is voor me. Ik voel me telkens een stuk lichter en vooral ook ontzettend dankbaar na het lezen van jullie mooie woorden.

Knuffel
Blozende Woody?

aww, zo lief dat je gereageerd hebt,
geen probleem, ik word soms boos door grappenmakers, je hebt problemen en die
persoon lacht er gewoon mee, daar ben ik NIET akkoord mee.
en ja ik weet (aller, ja 'weet' begrijp eigenlijk) dat het moeilijk is voor jou
met dat stemmetje in je hoofd, zelf heb ik dat wel eens meegemaakt, dat een stemmetje in me
zei me om zelfmoord te plegen (ik zat in een diepte punt in m'n leven :( door een situatie ik heb al een bericht geschreven over dat maar je hoeft het niet per se te lezen) en begon ik me met een schaar te snijden, ook al wilde ik het niet, maar nu gaat het veel beter en ik hoop het oprecht voor jou ook, en geen probleem, ik sta achter je, achter iedereen hier op het forum.
hééél vééél succes, blozende woody
je bent een ster!?
Xzachte KoalaX?

Hey allerliefste Blozende Woody,
Het is een tijdje geleden dat ik nog van je heb gehoord. Hoe gaat het op dit moment?
Ik maak me echt hele erge zorgen om je..
Ik denk aan jou❤️❤️
Heel veel moed en een dikke knuffel,
Blozende Vlieg