
Ja, de politie mag je ondervragen als je iets strafbaars hebt gedaan of ze vermoeden dat je iets strafbaars hebt gedaan.
Als je als minderjarige een misdrijf pleegt, wordt dat een jeugddelict genoemd. Drugs dealen, cd’s stelen, graffiti spuiten, herrie schoppen op een fuif, als twaalfjarige met een brommer rijden, zijn allemaal voorbeelden van jeugddelicten.
Wat doet de politie dan?
Proces-verbaal
Het misdrijf wordt gemeld aan de politie of de politie ontdekt het misdrijf zelf: ze noteren dan nauwkeurig wat er is gebeurd. Dat papier wordt een proces-verbaal (pv) genoemd.
Verhoor
De politie gaat de verdachten verhoren, ook al ben je minderjarig.
Als minderjarige verdachte heb je recht op gratis rechtsbijstand. Je mag dus altijd overleggen met een gratis jeugdadvocaat voor het verhoor start.
Je hebt geen recht op een vertrouwenspersoon of je ouders tijdens het verhoor. Soms laat de politie dat toch toe, maar het is geen recht.
Ze moeten je ouders op de hoogte brengen na het verhoor. Dat moet niet vóór het verhoor. Alleen als je echt wordt aangehouden door de politie, worden je ouders wel altijd verwittigd.
Wat daarna?
De politie zal alles doorgeven aan de procureur des Konings (dat is iemand die bij het openbaar ministerie werkt).
De procureur zal dan beslissen hoe ernstig het jeugddelict is en welke reactie erop moet komen. In grote lijnen heeft die 3 keuzes:
- Ofwel seponeert die de zaak.
- Dat wil zeggen dat ze niet reageren op het jeugddelict.
- Er gebeurt verder niets.
- Ofwel neemt de procureur zelf een maatregel, zonder jeugdrechter.
- Dat heet een buitengerechtelijke reactie.
- Het jeugddelict is dan wel te ernstig om niets te doen, maar niet zodanig erg dat een jeugdrechter moet tussenkomen.
- Als laatste optie kan de procureur het dossier aan de jeugdrechter geven.
- Je krijgt dan een sanctie omdat het jeugddelict ernstig is.

FOTO: Clem Onojeghuo
Waar je heel veel andere info vindt op maat van jongeren.